Դերասանը եկել է՝ հորդորելու, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը հետ կանգնի հացադուլից:
Այսօր երեկոյան Ազատության հրապարակում էր դերասան Սերգեյ Դանիելյանը (Յոժ): Նա Aravot.am-ի հետ զրույցում ասաց, որ եկել է ուղղակի իմանալու՝ «Րաֆֆի Հովհաննիսյանի առողջությունը ո՞նց է: Նա երեւի միակ քաղաքական գործիչն է, ում առողջությունն ինձ կարող է հետաքրքրել»:
Մեր դիտարկմանը, որ սա դեռ 3-րդ օրն է, եւ առայժմ առողջությանը լուրջ վտանգ չի սպառնա, Սերգեյ Դանիելյանը կատակեց. «Դե լավ, ուրեմն կգնամ տուն»:
Կարդացեք նաև
Անդրադառնալով հացադուլին՝ նա ասաց, որ դա ծայրահեղ միջոց է. «Դրա համար ես ուզում էի իր հետ խոսել, երեւի հորդորել, որ հետ կանգնի: Իշխանությունների դիրքորոշման մեջ իհարկե ոչ մի բան չի փոխվի: Իշխանություններն իրանց համար ապրում են, էլի: Իշխանություններն ի՞նչ կապ ունեն էս ամեն ինչի հետ: Ինձ թվում է իրենք անգամ իրենց շատ լավ են զգում, նորմալ: Զիջումներ կլինեն, եթե մենք պայքարելու մեխանիզմ ունենանք: Իսկ պայքարելու մեխանիզմները միտինգներով չեն ստեղծվում, էլի: Պետք է իսկապես մարդիկ նստեն, նրանք ովքեր հասկանում են դրանից ու մտածեն՝ ո՞նց կարող են գտնել արհմիություններ, որոնք կարող են կազմակերպել մեր գործադուլը, ո՞նց կարող են կազմակերպել հ/կ-ներ, որոնք կարող են կշիռ ունենալ, մտնել ԱԺ եւ այլն: Թե չէ որ 3 միլիոն մարդ էլ կանգնի ստեղ, միեւնույն է: Ժամանակին որ «Վրեմյան» նայում, ասում էին՝ դե, մի խումբ հիվանդ մարդիկ են, էլի կանգնել են: Կասեն՝ դեղի փողը բարձրացել է, եկել են միտինգի՝ վերջ: Եվ դրանով կավարտվի ամեն ինչ»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
Ձեզ հետ համամիտ չեմ,՝ անկեղծ հարգելի Սերգեյ Դանիելյան: Էստոնիայում 90-ական թվականների
իրադրությունների կիզակետում եմ եղել, և ականատես եղել, թե ի՞նչ կարող են անել,՝ նույնիսկ տասը
նվիրյալ անձիք: Երբ իրավիճակը շատ ավելի բարդ էր, վտանգավոր, լի ծանր հետևանքներով:
Այսօր ամբողջ, և պատասխանատվությունը, և հետևանքների հետագա շարադրանքը, դրված է միմիայն Ռաֆֆի Հովհանիսյանի ուսերին, Կարծես բոլորը մեծ հաշվով հանդիսատեսի դերում լինեն:
Ինձ ապշեցնում է Ռաֆֆիի այդչափ արտաքին հանգստությունը ,,ներսում չգիտենք ինչ է կատարվում,, և նրա բռնած գործի հզոր պատմական մասշտաբը: Այդ գործը ավելին է, քան մինչև
60 ական թվականների՝ Սինգապուրի վարչապետ Լի Կուան Յու-ի կատարած ռեֆորմները, և ես
համոզված եմ, որ հաղթանակը անխուսափելի է: Միայն պետք է հավաքվել, համախմբվել և հեզ ու
լուռ ծառայել այդ նախադեպը չունեցող պատմական իրադարձությանը: Խոստանում եմ ՝ մինչև
այս ամսվա վերջը լինել Ազատության Հրապարոկում և ցուցաբերել իմ խոնարհ ծառայությունը: