Նոյեմբերյանցի գրող Աշխեն Աբազյանը երկար տարիներ աշխատել է որպես Նոյեմբերյանի շրջանային «Ծիածան» թերթի պատասխանատու խմբագիր, Նոյեմբերյանի կինոցանցի տնօրեն: Նա վերջերս տպագրել է իր հերթական գիրքը՝««Ես տեսել եմ ու լսել», որտեղ ականատեսի վկայությամբ ներկայացնում է հետաքրքիր պատմություներ: Դրանցից մեկը Գարեգին Նժդեհի օգնականին սպանած բոլշեւիկի մասին է: Ահավասիկ:
«Նշանավոր գործերով աչքի ընկած կուսակցության հնագույն անդամներին որոշեցին անհատական թոշակ նշանակել: Մեր շրջկոմը, որպես արժանի թեկնածու, ներկայացրեց շրջկոմի շենքի երկարամյա պահակին, որը Զանգեզուրի կռիվներին մասնակցել էր, Նժդեհի օգնականին սպանել եւ, իր ասելով, այդ խիզախության համար անմիջապես ընդունվել բոլշեւիկության շարքերը: Կոմունիստ պահակը հպարտ-հպարտ գնաց Երեւան, սակայն այնտեղից վերադարձավ պռոշը կախ՝ մերժել էին: Հիասթափված խմբագրություն եկավ՝ բողոքելու:
-Դե պատմիր, ինչո՞ւ գործդ գլուխ չեկավ:
-Մի շան որդու երեսից:
Կարդացեք նաև
-Բա շան որդին ո՞վ էր, ի՞նչ ոխ ուներ քո դեմ:
-Հը՜մ…- մի լավ մզզացրեց:
-Ասա, ասա, մի քաշվիր,-ոգեւորեցինք:
-Չկարողացա հաշվել, թե քանի կաբինետ մտա, բայց ամեն տեղ քաղաքավարի, հարգանքով, ժպտադեմ ընդունում ու ճամփու էին դնում: Վերջին կաբինետում նստողը, որ թղթերս պետք է ստորագրեր ու ավարտած համարեր գործը, մեկ թղթերին մտիկ արավ, մեկ՝ ինձ ու աչքի տակից հարցրեց. «Կատարածդ նշանավոր գործդ ո՞րն է, որ անհատական թոշակի ես արժանանում»: Տրամադրությունս բարձր պատասխանեցի՝ «Նժդեհի օգնականին իմ ձեռքով եմ սպանել: Լավ սնայպեր էի»: Էս պատասխանս էր, որ տունս քանդեց: Էդ պաշտոնավոր մարդը, լուրջ ու բարի թվացող մարդը, միանգամից փոխվեց, աչքերը չռեց վրաս, կարմրատակեց ու «Շուն-շան որդի, որբ եմ մեծացել քո պատճառով, ամբողջ կյանքում որոնել եմ հորս սպանողին, հիմա եկել ու քո ոտքով դեմս կանգնել ես: Կենտկոմում չլինեինք, սատկացնելու էի, հազիվ եմ ինձ զսպում: Կորիր աչքիցս.. եւ իմացած լինես, քանի ես կամ, դու չմտածես անհատական թոշակի եւ պարգեւի մասին»: Որ ասեմ՝ փախել եմ, հավատացեք: Ուզում եմ գրեք, թե ի՞նչ իրավունքով է դաշնակցականի տղեն պաշտոն գրավել:
Այստեղ չհամբերեցինք.
-Տարիքդ անցել ես, դեռ չգիտե՞ս Նժդեհն ո՞վ էր, ի՞նչ էր ուզում, փոխանակ անհարմար զգաս, քեզ չներես, որ հայ ես սպանել, էն էլ Նժդեհի օգնականին:
-Հայ չէին, դաշնակցական էին,-պատասխանեց հանգիստ ու անվրդով:
Եվ այդպես էլ չկարողացանք հասկացնել»:
Ոսկան ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Հարցս թեմային չի վերաբերվում, բայց քանի որ խոսքը անհատական թոշակի մասին է, կուզեի
իմանալ,՝ 2000թ.-ից սկսած ՀՀԿ-ի, ՕԵԿ-Ի, և ԲՀԿ-Ի կուսակցությունից պատգամավոր կոչվողներն
էլ անհատական թոշակ պետք է ստանա՞ն, և եթե դախտնիք չէ,՝ ապա որքան: