Ըստ videoblog-ի, 2013-ի նախագահական ընտրությունները, թվում էր, պետք է դառնային ամենականխատեսելի նախագահական ընտրությունները ՀՀ պատմության մեջ: Ընդդիմադիրները գտնում էին, որ այս ընտրություններում չկա լուրջ մրցակցություն, և դրանք իրական ընտրական գործընթաց չեն, այլ ընդամնեը իմիտացիա: Իշխանության կողմնակիցներն, ընդհակառակը, պնդում էին, որ այս ընտրությունը դառնալու է ՀՀ պատմության լավագույն ընտրությունը, որի լեգիտիմությունը ոչ ոք չի կարողանա կասկածի տակ առնել: Եվ իհարկե ոչ ընդդիմադիրները, ոչ իշխանամետները, ոչ էլ անկախ փորձագետների մեծ մասը չէին սպասում, որ ընտրություններին կհետևեն բուռն հետընտրական գործընթացներ:
Մի՞թե ընտրությունների արդյունքները և հետընտրական գործընթացներն այդքան անսպասելի էին: Գուցե՞ այս ամենը կարելի էր կանխատեսել, եթե, օրինակ, հաշվի առնվեր Լեռնային Ղարաբաղի փորձը: Չե որ ամռանն այստեղ տեղի ունեցան նախագահական ընտրությոններ, որոնք աչքի ընկան ընդդիմության աննախադեպ միավորմամբ և ընդդիմադիր թեկնածուի բարձր արդյունքով: Եվ այս ամենը` Լեռնային Ղարաբաղում, որտեղ գրեթե ոչ ոք չէր անկնալում, որ գործող իշխանությունը կարող է լուրջ մրցակից ունենալ:
Նախագահական ընտրությունների, մասնավորապես Հայաստանում և Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ընտրությունների նմանությունների ու տարբերությունների մասին զրուցում են “Անալիտիկոն” վերլուծական հանդեսի գլխավոր խմբագիր Գեղամ Բաղդասարյանը և ԵՄԱ ծրագրերի համակարգող Միքայել Զոլյանը:
