«Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան օրը հայտարարվել է գիրք նվիրելու օր: Գիրքը ամենակարեւոր նվերն է` մարդուն ընծայելու համար: Գիրքը տարածելու ջանքերն ամենօրյա պետք է լինեն, մեկ օր գիրք նվիրելով պետք չէ սահմանափակվել,-«Նոյյան տապան» լրատվական կենտրոնում այսօր ասաց բանաստեղծ, արձակագիր, մանկագիր, «Գրքի եւ գրահրատարակչական գործի կենտրոնի» տնօրեն Էդվարդ Միլիտոնյանը:
«Սովետական շրջանում գրքի նկատմամբ ձեւավորված պաշտամունքային վերաբերմունքը մարել է վերջին քսան տարիներին: Մինչ այդ գրադարաններ էին ստեղծում, ինչը լավ միտում էր, գրքերի տիրաժներն էլ մեծ էին, բայց գաղտնիք չէ, որ քչերն էին ուսումնասիրում իրենց տանը հավաքված գրքերը: Անկախության տարիներին գրքի հանդեպ վերաբերմունքը գլխիվայր շուռ եկավ: Հաճախ ժամանակակից գրողների գործերի հանդեպ անտարբերություն եւ թերահավատություն է դրսեւորվում, մինչդեռ ժամանակակից գրականության մեջ անուններ կան, որ հետո դասական գրողներ են համարվելու: Պարզապես մենք պաշտամունք ունենք մահացած գրողների հանդեպ»,-նշեց պարոն Միլիտոնյանը:
Նրա խոսքով. «Թյուր կարծիք կա, թե տաղանդավոր գրողների գործերը չեն հրատարակվում: Չկա տաղանդավոր գրող, որը գիրք ներկայացնի եւ այն չհրատարակվի: Սակայն չեմ կարծում, որ ամեն օր տաղանդավոր գիրք պետք է ստեղծվի: Լավագույն գրողները ժամանակակից աշխարհի եւ Հայաստանի դեմքը ավելի խորքային են ներկայացնում, քան սովետական վերջին տարիների գրողները: Այն ժամանակ կար «Գլավլիտ», որը ամեն բառին հետեւում էր եւ գրքերից հանում, օրինակ՝ «Աստված» եւ «հրեշտակ» բառերը: Իսկ այժմ մեր տաղանդավոր գրողները ազատորեն են ներկայացնում տարբեր թեմաներ»:
Բանաստեղծը մտահոգություն հայտնեց, որ լավագույն հայ մտավորականները պատշաճ կերպով չեն ներկայացվում հանրությանը. «Հեռուստացույցով ամեն օր երեւացող աստղերը էլի թող երգեն, բայց նրանց փեշի տակից գոնե մեկ -մեկ մտավորականը պետք է երեւա եւ ասի` ես էլ կամ»:
Կարդացեք նաև
Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ
