Հարց. Լեհաստանի դեսպանը երևանյան թերթերից մեկին տված հարցազրույցում դարերի խորքից եկած հայ ժողովրդի երազանքը՝ ունենալ անվտանգ և ապահով Հայաստան, քանդվող միֆ է անվանել, ինչպես նաև ոչ այնքան կոռեկտ եզրահանգումներ է արել ընտրական գործընթացի վերաբերյալ: Ի՞նչ կասեք այդ կապակցությամբ:
Պատասխան. Ցանկացած դիվանագետ՝ առավել ևս դեսպան, իր հավատարմագրման երկրում տեղի ունեցող գործընթացների, այդ երկրի ներքին և արտաքին քաղաքականության մասին կարծիք հայտնելիս չպետք է անցնի դիվանագիտական էթիկայի սահմանները, ինչը կարող է ստվեր գցել հենց դեսպանի՝ որպես երկու երկրների բարեկամական հարաբերությունների զարգացմանը նպաստող պատասխանատուի առաքելության վրա:
ՀՀ ԱԳՆ
Շավարշ Քոչարյանի ելույթների ժամանակ կոռեկտ չեմ համարում նրա դեմքի միմիկաների և ձեռքերի
ժեստիկուլացիաների առատ առկայությունը, որը երբեմն վախ է առաջացնում: Ցանկալի կլիներ, որ
մեր հարևան, բայց մեղմ ասած՝ ոչ բարեկամ երկրներն էլ այդ զգացողությունը ապրեին, որին նա
հաճախ շատ համարձակ և ջախջախիչ քննադատում է և հաղթական կեցվածք ընդունում:
Իսկ Լեհաստանի դեսպանին եկեք թողենք հանգիստ: Փառք աստծո, որ մնան մարդիք կան աշխար-
հում, անկախ ազգի, սեռի, կրոնի և այլնի պատկանելության: