«Ասել, որ 2008-ի շարժումը ոչ մի բան չի տվել՝ սխալ է: Տվել է քաղաքացիական հասարակության զարթոնք: Խոսակցությունները, որ քաղաքական ուժերն իրենց վարկաբեկել են, սա անհեթեթ բան է: Քաղաքացիական հասարակության ձեռքում գործիք է, որ հասարակության պրոբլեմները վեր հանեն, լուծեն: Ոչ թե խանդենք իրար, ասենք սա իմ պուրակն է, թող քաղաքական գործիչ չգա»,- այսօր «Սիվիլիթասի» կազմակերպած քննարկմանը այսպիսի կարծիք հայտնեց «Ազատ դեմոկրատների» անդամ Ալեքսանդր Արզումանյանը:
Քննարկման հյուրերից մեկը խնդրեց անդադառնալ ու գնահատական տալ անցյալ տարի կատարված ու մեր երկիրը ցնցած փողերի լվացման քրգործին՝ Վարդան Օսկանյանի նկատմամբ հետապնդմանը եւ ասել՝ ի՞նչն էր պատճառը, որ այսպիսի հետապնդում սկսեցին, նա դիտարկվեց որպես լուրջ մրցակի՞ց:
Ալեքսանդր Արզումանյանը պատասխանեց. «Կոնգրեսի ակտիվիստ Տիգրան Առաքելյանի եւ իր ընկերների դատապարտումն էլ եղավ: Թե կոնկրետ ինչն էր՝ անմեկնելի է ավազակապետության ուղիները: Այն, որ պարոն Օսկանյանի նկատմամբ իրականացվել է քաղաքական հետապնդում, ես դա բազմիցս ասել եմ: Պարոն Օսկանյանը շատ հայտնի մարդ է ՀՀ-ում, իսկ կան մարդիկ, որոնք ամեն օր են ենթարկվում նման հետապնդումների»:
ՀՀՇ վարչության անդամ Հովհաննես Իգիթյանի գնահատմամբ՝ «Ես ցավում եմ, որ Հայաստանում չեն հասկանում ինչ է նշանակում փողերի լվացում: Շատ կարեւոր է, որ պետությունում փողերի լվացման կոնտրոլն աշխատի: Առաջինը դա նշանակում է գումար, որը վաստակած է կասկածելի բիզնեսով՝ թրաֆիքինգն է առաջին հերթին, կազինոներ, թմրանյութեր: Մի մարդ, որը բիզնեսով չի աշխատում, բայց ունենում է մեծ գումար, դա արդեն հիմք է, որ նրան կոնտրոլի տակ վերցնեն, երբ քո հաշվին անհայտ տեղից գումար է գալիս: Կոնտրոլ են անում, երբ գումարը, որտեղից եկավ՝ թափանցիկ չէ: Վարդան Օսկանյանի դեպքում աղբյուրը հայտնի է, մարդը հայտնի է, ուղղակի ձեւով է փոխանցվել եւ նպատակները ավելի քան հայտնի են:
Կարդացեք նաև
Եթե իշխանությունից մեկը դուրս է գալիս, համարձակվում է իշխանությանը բան ասել, մտնում է մի կուսակցություն, որը համարվում էր իշխանության մի մաս ու սկսում է քննադատել իշխանությանը, իշխանությունները ընկալում են, որ դա կարող է մի վիրուս լինի, որը այդ ուժը դարձնի հակաիշխանական: Այդ պատճառով անվտանգությունը երկրի անվտանգության խնդիր տեսավ, իսկ մեզ մոտ դա ընկալվում է որպես իշխանության անվտանգության խնդիր: Այդպես եղավ: Բոլորի համար պարզ է, որ դա քաղաքական հետապնդում է»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
