Բազմիցս անդրադարձել ենք այն հարցին, որ 2007թ-ին Հայաստանից 3.200 արտագաղթածների պայմաններում 2008թ-ին այդ ցուցանիշը կազմել է 23.100, 2009թ-ին` 25.000, 2010թ-ին` 46.700, 2011թ-ին` 43.800, իսկ 2012թ-ին` 42.800, ինչը նշանակում է, որ վերջին 5 տարիների ընթացքում Հայաստանը հայաթափվել է 181.400 մարդով:
Բնականաբար այս ամենի հետ մեր կառավարությունը որևէ կապ չունի, դրա մեղավորը Մովսես գյուղի էն գյուղացին է, որի երկու որդիները Ռուսաստանում են: Իսկ մեզ մոտ իրականում ամեն ինչ շատ լավ է, հատկապես գործող իշխանության համար, քանի որ արտագաղթողները դժգոհություն ունեցողներն են և արտագաղթով ընդամենը կրճատվում է դժգոհողների թիվը: Չե՞ք հավատում, հարցրեք վարչապետին:
Բայց սա դեռ ամենը չէ, երկրաչափական պրոգրեսիայով նվազում է նաև Հայաստանում կատարվող օտարերկրյա ուղղակի ներդրումների ծավալը: Այսպես, եթե 2008թ-ին այդ ցուցանիշը կազմել է 1.118.000 ԱՄՆ դոլար, ապա, 2009թ-ին` 828.000, 2010թ-ին` 536.000, 2011թ-ին` 702.000, իսկ 2012թ-ին` 350.000 ԱՄՆ դոլար: Ինչպես տեսնում ենք, 2008թ. համեմատ 2012թ-ին օտարերկրյա ուղղակի ներդրումների ծավալը նվազել է ավելի քան երեք անգամ: Բայց դե սրա հետ էլ մեր կառավարությունը որևէ կապ չունի, դրա մեղավորը ևս Մովսես գյուղի էն գյուղացու որդիներն են, որոնք արտագաղթել են Ռուսաստան և այնտեղից ներդրումներ չեն կատարում: Մյուս կողմից էլ դատարկվող երկրի ինչի՞ն են պետք մեծ ներդրումները, առավել ևս, անտիատկատի պայմաններում:
Այնպես որ, ամեն ինչ շատ լավ է:
Կարդացեք նաև
Իսկ կառավարությունը, այս ընթացքում, շատ լուրջ, կարելի է ասել ազգափրկիչ գործով է զբաղված. փորձում են խիարը նենց տնկել, որ թարս չբուսնի:
Հ.Գ. Ոնց տեսնում եմ խիարն ես տարի վեր է ածվելու քաղաքական կատեգորիայի:
Կարեն ՄԵԺԼՈՒՄՅԱՆ
Փաստաբան
Որ մի քիչ խորը մտածենք, կտենանք, որ ամեն ինչի մեղավորը իրոք Մովսես գյուղի գյուղացին ա, իրա երկու տղերքը , ու էն 181 400 մարդը, որ փոխանակ Հայաստանը մաքրեին ՀՀԿ կոչվող մոլախոտից, թողին-գնացին: Պարզ չի, որ սրանց լկտիությունն ու ցինիզմն էլ պիտի արդեն “զաշկալիվատ” անի… Դրա համար էլ խիյարը ոչ միայն թարս ա աճում, այլև թարս տեղում ա աճում/Բաղրամյան 26/
Նախագահ Սերժ Սարգսյանի քարոզարշավի ընթացքում, հոգսաշատ մարդկանց տված իրեն ոչ վայել պատասխաններով` «Եկել ես ստեղ, լաց ես լինում, մեր տոնը խանգարում ես, որ ի՞նչ անես»:
Այ դրա համար էլ ձեզ մոտ խիյարը թարս է աճում, որ գտնում եք թե – «Ե՞ս եմ մեղավոր, որ քո էրեխեքը Ռուսաստանում են, Դրա համար է՞լ եմ ես մեղավոր, չթողնեիր՝ գնային” – …
Ոնենալով համեմատականորեն, մարդկային արժանիքների որոշակի առավելություններ իր նախորդների նկատմամբ, այս էպիզոդներում Ս. Սարգսյանը մոռանում է , մի կարեվոր հանգամանք, որ ինքը որպես Հանրապետության նախագաը, ի պաշտոնե արդեն ունի ժողովրդի առջեվ վերցրած, որպես ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒԻ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ` հնարավորություններ ստեղծելու երկրում ՄԱՐԴԿԱՆՑ նորմալ ապրելու համար…
Այդ երկխոսության մեջ կարեվոր չէ ծերունու կողմից գյուղում անպայման գործարան կառուցելու պնդման անհրաժեշտությունը, այստեղ, խոսքը գնում է ավելի լայն առումով, նրան պատասխանելու ոճի անթույլատրելիությունը…
Իսկ որ ընդհանրապես թողնում ու հեռանում են երկրից , ապա դա հետեվանքն է նրան, որ Նախագահը իր կողմից ձեվավորված վարչախմբով ՉԻ կարողանում կազմակերպել, ստեղծել այնպիսի բարոյա-քաղաքա-տնտեսական
մթնոլորտ, որ մարդիկ կարողանան իրենց բնօրաններում աշխատել ու իրենց գոյությունը ապահովել…
Ընդհանրապես տարբեր հարցազրուցներում էլ , հանդիպել ենք, իրադրությունների ճշգրիտ գնահատման առումով, ՈՉ կշադատված, էլեմենտար տրամաբանելու ատկության որոշակի ՊԱԿԱՍՈՒԹՅՈՒՆ…
Հավանական է, որ դա էլ է պատճառը, որ այսօր ունենք բարոյալքված, քաղաքատնտեսական խոր ճգնաժամի մեջ հայտնված, ցեխաջրի մեջ ընկղմված Հայաստան…
.
Խիարը ՀՀ-ում վաղուց է քաղաքական կատեգորիա;Նորույթ չէ;Հիմա էլ խիարը դարձել է սերմացու խիար;Մեծն հայոց մտքի ընտրյալ Սերժը նչով է մեղավոր, որ խիարը հարգի է, խիարների կողմից;