Տավուշի մարզի առաջին ատյանի դատարանը(դատավոր՝ Ռաֆիկ Մելքոնյան) 2012թ. դեկտեմբերի 11-ին ՀՀ քրեական օրենսգրքի 233 հոդվածի 1-ին մասով( « Ռադիոակտիվ նյութերի ապօրինի շրջանառությունը») Արարատի մարզի Վանաշեն գյուղում հաշվառված, փաստացի Երեւանում բնակվող, 1957թ. ծնված Սարգիս Գեւորգյանին դատապարտել է 1 տարվա ազատազրկման: Մեկամսյա ժամկետում դատավճիռը չի բողոքարկվել եւ այն մտել է օրինական ուժի մեջ: Դատարանն ապացուցված է համարել այն, որ Սարգիս Գեւորգյանը 2008թ. մայիս-հունիս ամիսներին իր ընկերոջ՝ ներկայումս հանգուցյալ Վազգեն Հովագիմյանի հետ Կոտայքի մարզի Գառնի գյուղի բնակիչ, ներկայումս հանգուցյալ Սարգիս Նովշատյանից ապօրինի ձեռք է բերել «Ցեզիում-137» տեսակի ռադիոակտիվ նյութ,որը պատահական տաքսի ավտոմեքենայով փոխադրել են Տավուշի մարզի Կողբ գյուղի բնակիչ Լյովա Փիրուզյանի տուն եւ տան տարածքում գտնվող ավտոտնակի հողածածկ հատակի մեջ թաքցրել մինչեւ 2012թ. հունիս ամիսը : Լ. Փիրուզյանը 2012թ. հունիսի 19-ին ռադիոակտիվ նյութն ինքնակամ ներկայացրել է ոստիկանության Տավուշի մարզային վարչություն: Ս. Գեւորգյանը Տավուշի մարզի առաջին ատյանի դատարանի կողմից ՀՀ քրեական օրենսգրքի 202 հոդվածի 1-ին մասով(«Կեղծ փողեր կամ արժեթղթեր պատրաստելը,պահելը կամ իրացնելը»)2004թ. դատապարտվել է 5 տարվա ազատազրկման: Նա վաղաժամկետ ազատվել է, սակայն մինչ դատվածության մարման 5 տարվա ժամկետի լրանալը կատարել է նշված հանցագործությունը: Դատարանը պատիժ նշանակելիս հաշվի է առել այդ հանգամանքը: Դատարանում Սարգիս Գեւորգյանն ընդունել է իր մեղքը եւ միջնորդել անցկացնել արագացված դատաքննություն:
Ոսկան ՍԱՐԳՍՅԱՆ