Փորձագետներն այս ընտրություններն առանձնացնում են նրանով, որ փետրվարի 18-ը գրեթե ոչնչով նման չէ Հայաստանի նախագահի նախորդ 5 ընտրություններից ոչ մեկին:
Դիտարկելով նախագահի սպասվող եւ նախորդ ընտրությունները, առանձնացնենք 7 կետ, որոնք ցույց են տալիս 2013-ի եւ 2008-ի նախագահի ընտրությունների միջեւ եղած տարբերությունները։
Առաջին, 2008-ին ընդդիմությունն ուներ թեկնածու, որի ընդդիմադիր լինելուն ոչ մեկը չէր կասկածում։
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը վերադարձել էր քանդելու ավազակապետության բուրգը, որի գագաթին մարդիկ էին, որոնց ինքն էր բերել Հայաստան: Այսօր հասարակության մեջ միանշանակ չէ, թե գործող նախագահի մրցակից 7 թեկնածուներից որ մեկն է ընդդիմադիր եւ որը իշխանության գործիք:
Երկրորդ, 2008-ին մարզային հեռուստաընկերությունները, Գալայից բացի, հրաժարվեցին եթերում նախընտրական քաղաքական գովազդներ տեղադրելուց: Բոլորը միաձայն պատճառաբանեցին` շահութաբերության իմաստով ձեռնտու չէ:
Երրորդ, այսօր իշխանությունը չունի այնպիսի մրցակից, որի թիմակիցների հանդեպ բռնություն գործադրելու կարիք կլինի: 2008-ին Արտաշատում քարկոծում էին Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցներին, Թալինում ձերբակալում էին նրա շտաբի անդամներին, իսկ Կապանում ոստիկանապետն ընդհանրապես փակեց առաջին նախագահի քաղաքում միակ նախընտրական շտաբը: Այս տարվա ընտրություններում նկատելիորեն պակասելու է ընտրակաշառքը, իշխանությունը նվազագույնի կհասցնի պետական հիմնարկներում աշխատողների եւ նրանց ընտանիքների անդամների անձնագրերի հավաքումը, նկատելիորեն կպակասի ընտրակաշառքը:
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ
