Մի քանի օր է, ինչ Մակեյանը սկսել է պայքարել ոչ թե ընդդեմ ՀԱԿ-ի, այլ ՀԱԿ-ի համախոհ երիտասարդների։ Մասնավորապես՝ նա «Հայկական ժամանակ»-ին տված հարցազրույցի ժամանակ, պատասխանելով լրագրողի դիտարկմանը, թե «…Դուք ասել եք Կոնգրեսը պետք է ազատել անդաստիարակ լակոտներից, ի՞նչ է սա նշանակում», հայտարարել է. «Այո, դա նորություն չէ։ Ես ցավով եմ ասում, որ այն հարյուրից ավելի քաղբանտարկյալները, ովքեր Կոնգրեսը պահեցին, Կոնգրես դարձրեցին, հիմա երբ ոմանց անհաճո կարծիքներ են արտահայտում, Կոնգրեսի նոմենկլատուրա կոչվածը որոշ կառավարելի պատանիների ուղղորդում է այդ մարդկանց դեմ, ու բանտերում իրենց հերոսների նման պահած մարդկանց դավաճան են հայտարարում։ Հիմա այդ պատանիներով չէ, որ պիտի զբաղվենք, որովհետեւ մեծ հաշվով, մեղավորները նրանք չեն, այլ նրանց օգտագործողները»։
Միանգամից փաստենք, որ Մակեյանը որեւէ բարոյական իրավունք չունի լակոտ անվանելու այն երիտասարդներին, որոնք քաղաքացիական համարձակություն ունեն ասելու այն, ինչ մտածում են։ Ի տարբերություն Պետրոս Մակեյանի՝ այդ երիտասարդներից շատերը երբեք իրենց գործողություններն ու կարծիքը չեն պայմանավորել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանով, եւ այնպես չեն քծնել ՀԱԿ վերնախավին, ինչպես դա արել է Մակեյանը տեւական ժամանակ։ Այդ երիտասարդների՝ օրերով ցրտին դրսում կանգնելու եւ պայքարելու շնորհիվ է, որ բանտերում հայտնված հարյուրավոր քաղբանտարկյալներ անազատության մեջ իրենց ամուր են զգացել՝ հասկանալով, որ դրսում պայքարող կա եւ ուրեմն՝ հույս կա, որ ռեժիմն, ի վերջո, զիջելու է դիրքերը։ Ի դեպ՝ այդ երիտասարդներն այն ժամանակ խտրականություն չեն դրել եւ պայքարել են բոլոր– բոլորի, այդ թվում՝ Մակեյանի համար։ Պայքարել են ինքնազոհության գնալով, չմտածելով, որ երբեւէ որեւէ անշնորհակալ իրենց կմեղադրի այն բանում, որ «օգտագործվում» եւ «ուղղորդվում» են, քանի որ անդաստիարակ են։
Ամեն ինչից մի կողմ՝ զավեշտալի է, երր Մակեյանի տարիքի տղամարդը Հայաստանի համար այս բախտորոշ ժամանակահատվածում հանկարծ սկսում է պայքարել ՀԱԿ-ի «ջահելների» դեմ՝ նրանց որակելով լակոտ:
Գոհար ՎԵԶԻՐՅԱՆ
Կարդացեք նաև
«Չորրորդ ինքնիշխանություն»