«Ամենաերջանիկ մարդն այն է, ով կարողանում է երջանկացնել», – ասել է Բալզակը, սակայն յուրաքանչյուրը երջանկություն ասվածն ընկալում է յուրովի՝ սիրելիի ժպիտից մինչև մի կլորիկ գումար: Գումարն, իհարկե, անհրաժեշտ է ապրելու համար, իսկ թե երջանիկ ապրելու համար որքան գումար է անհրաժեշտ մեր երիտասարդներին՝ փորձել է պարզել «Առավոտ երիտասարդականը»:
22-ամյա Մարինա Ստեփանյանին երջանիկ լինելու համար հարկավոր է 250 եվրո, ասում է. «Այս պահին ինձ համար երջանկությունը iPad գնելն է, դա և՛ նպատակ է, և՛ ցանկություն…»:
Ի պատասխան իմ հարցի՝ 21-ամյա Ստելլա Հարությունյանն ասում է. «Շա՜տ փող, շա՜տ…դե գոնե 100000 եվրո»: Ցանկալի գումարն էլ կծախսեր մեքենա, տուն գնելու, ինչպես նաև հեռուստաընկերություն ստեղծելու համար:
«Երջանիկ ապրելու համար նախնական հարկավոր է 2000000 դոլար, հետո կերևա», – ժպիտով պատասխանեց 26-ամյա Հովո Աղայանը:
25-ամյա Սերոբ Մարտիրոսյանն էլ անկեղծորեն ասում է. «Այնքան ունենամ, որ առանց հաշվելու ծախսեմ»:
Եղան նաև երիտասարդներ ովքեր, այնուամենայնիվ, հրաժարվեցին երջանկությունը կապել գումարի հետ, և մի գեղեցիկ, աչք ծակող թիվ ասել:
«Ես երջանկությունը երբեք էլ գումարի հետ չեմ կապել, ես ունեմ բավարար գումար ապրելու համար, իսկ երջանիկ լինելու համար ինձ սերն է պակասում», – անկեղծանում է 23-ամյա Գրիգոր Վարդանյանը:
20-ամյա Հասմիկ Սարգսյանը նույնպես այդ կարծիքին է, ասում է. «Երջանկությունը գումարի հետ կապ չունի, մարդ կարող է գումար ունենալ, բայց երջանիկ չլինել»:
Ամերիկացիներն էլ երջանիկ լինելու համար ունեն գումարի իրենց չափը: Գիտնականները պարզել են, որ որքան ցածր է ամերիկացու տարեկան եկամուտը, նա այնքան ավելի նվազ չափով է հակված զգալու երջանկության պահերը առօրյա կյանքում, նրան ավելի հաճախ է համակում տխրությունը եւ նա ավելի է ենթակա ընկճախտի: Աղքատությունը նույնպես ուժեղացնում է հուզական ցավը կյանքի ձախորդություններից` ծանր հիվանդություններից, ամուսնալուծությունից, միայնությունից, դժբախտ պատահարից և այլն: Ամերիկացու տարեկան եկամտի չափի մեծանալու համեմատ կայունորեն աճում է երջանիկ ապրումներ զգալու նրա ընդունակությունը, սակայն դա տեղի է ունենում միայն մինչեւ տարեկան մոտավորապես 75 հազար դոլար եկամտի մակարդակ, այս մասին հայտնել է Proceedings of the National Academy of Sciences հանդեսը:
Տիգրանուհի Թասլակյան