Գյումրիում հիմա էլ, թեև հատուկենտ, կարելի է հանդիպել դեռ 1926 թ. երկրաշարժից հետո կառուցված ժամանակավոր կացարանների, որոնց մեծ մասը բնակելի են: Այդ փայտաշեն տները, կառուցված ռուսական գյուղերում տարածված բնակելի շինությունների նմանությամբ, Խորհրդային Միությունից հայտնի «կոմունալկաներ» էին, և դրանցում բնակվում էին մի քանի ընտանիքներ: Գյումրեցիներն այդ կացարանները կոչում էին «բարաքներ»: Դրանք կառուցվել են նախկին Լենինականի մի շարք թաղամասերում, իսկ Գյումրիի թաղամասերից մեկը մինչև օրս հենց այդպես էլ կոչվում է` «Բարաքներ»:
Նմանատիպ մի քանի ժամնակավոր կացարաններ դեռևս պահպանված են նաեւ Գյումրու «Սևերսկի» կոչվող թաղամասում, ռուսական զորամասերից մեկի հարևանությամբ:
«Շիրակ կենտրոնի» աշխատակիցները ամերիկահայ բարերար Էլվիս Մադաթյանի և ավստրալահայ բարերար Արամ Միքայելյանի կողմից տրամադրված օգնությունները բաժանելու ու տեսանյութեր պատրաստելու նպատակով այցելեցին Ախուրյան գետից ոչ հեռու գտնվող և քաղաքից գրեթե կտրված այդ տնակային ավան:
«Շիրակ կենտրոնի» այսօրվա տեսանյութը մոտակա Առափի գյուղից տեղափոխված և Գյումրու «Սևերսկի» կոչվող թաղամասի մի «բարաքում» ավելի քան 18 տարի իր 4 որդիների հետ առանց հաշվառման բնակվող ընտանիքի մասին է:
Կարդացեք նաև
«Շիրակ կենտրոնի» մամուլի հաղորդագրություն
