Հարցազրույց Լեւոն Ազատի Սարգսյանի հետ
– Պարոն Սարգսյան, Ձեր ընտանիքում ամենաընդունակ երեխան երեք եղբայրներից ո՞ր մեկդ է եղել։
– Ծնողներիցս հարցրեք, ինչո՞ւ եք ինձ հարցնում։
– Իսկ ո՞վ էր ձեզնից ավելի լավ հաշվում, այսօր արդեն տեսակետ կա, որ Սերժ Սարգսյանը, մինչև այս էնդշպիլը, բոլոր գործընթացները «նա բիս» հաշվեց։
– Բա, եթե ինքը գտնվում է քաղաքականության մեջ, պե՞տք է հաշվի, թե՞ ոչ. բա ո՞վ հաշվի, եթե ոչ ինքը։
– Իսկ ձեր մանկության օրերին այդ հատկանիշը, այդ ձիրքը նրա մեջ նկատո՞ւմ էիք։
– Իհարկե, նա մեր ավագ եղբայրն է։ Կրտսեր եղբոր համար ավագ եղբայրը բոլոր բնագավառներում միշտ ձգտելի է։
– Իր ո՞ր հատկանիշն է Ձեզ համար ամենա-ամենաձգտելին։
– Բոլոր հատկանիշներն էլ, բայց հատկապես ազնվությունը, պարզությունը և բարությունը։
– Դուք փոքր ժամանակ մտածո՞ւմ էիք, որ ինքը կմեծանա, կդառնա «կոսմոնավտ»՝ նախագահ։
– Ոչ, իհարկե։ Ես գիտեի, որ եղբայրս դպրոցն ավարտելուց հետո անպայման բարձրագույն կրթություն կստանա և հասարակության համար պիտանի մարդ կդառնա։
– Ինքն իր տեսակով Ձեր հո՞րն է նման, թե՞ մորը։
– Վայ, կդժվարանամ ասել, գիտե՞ք։ Անկեղծ՝ դժվարանում եմ։
– Նրանցից ո՞վ էր ավելի «հումանիտար»։
– Կրթությո՞ւնը նկատի ունեք, նրանք երկուսն էլ բանվոր մարդիկ են եղել. 37 թվականը թույլ չի տվել, որ նրանք սովորեն։
– Չէ, հումանիստը նկատի ունեմ։ Ուզում եմ հասկանալ՝ կարմայական կապով Ձեր մեծ եղբայրը դեպ ո՞ւր է գնում։
– Կարմայական կա՞պը որն է. էդ հնդկական տերմին է՞։
– Արևելյան փիլիսոփայական կատեգորիա է. Դուք դա շատ լավ գիտեք։
– Ես արաբագետ եմ, արաբագիտության մեջ կարմայական կապ չկա։
– Իսկ հե՞շտ է լինել նախագահի եղբայր։
– Չգիտեմ, երևի և հեշտ է, և դժվար։
– Ձեր եղբայրներից որի՞ն եք ավելի շատ սիրում։
– Երկուսին էլ։ Էս ի՞նչ պրովոկացիոն հարցեր եք տալիս, ես չեմ հասկանում։
– Վերջին պրովոկացիոն հարցը, տեսակետ կա, որ քաղաքական «կոնկուրենտ ֆիրման» փորձում է Սերժ Սարգսյանի խիստ հաշվարկված ընթացքը կասեցնելու համար հետեւյալ «պլան-բարբարոսը» կիրառել, հնարավորինս «ճ» կլասի թեկնածուներ առաջադրել՝ Սուրենավանից և այլ «ավաններից», որպեսզի նախագահական ընտրություններն անլրջանան, վերածվեն «կլոունադայի»։ Որպեսզի գործընթացը փսորվի։
– Դե եթե, Ձեր բնութագրմամբ, «կոնկուրենտ ֆիրման», իմ հասկանալով՝ քաղաքական ընդդիմախոսները, ուժեղ է, թող դուրս գա և բաց դաշտում ընդդիմախոսի, պայքար մղի, իսկ եթե, Ձեր ասած, «ճ» կլասի թեկնածուներ են դնում, դա արդեն իրենց խնդիրն է։
– Դա նաև քաղտեխնոլոգիա է:
– Ես քաղաքագետ չեմ։
– «Կոնկուրենտ ֆիրման» ցանկանում է «այդով» հարցականի տակ դնել Սերժ Սարգսյանի լեգիտիմությունը։
– Ինքը միշտ եղել է լեգիտիմ։ Ինքը եղել է միշտ շատ լուրջ։ Եվ անլուրջ թեկնածուների խնդիրն իր խնդիրը չէ, դա հասարակության խնդիրն է։ Եթե հասարակությունը զարգացած է ու կայացած, միշտ կլինեն լուրջ մրցակիցներ։
«Պրովոկացիոն» հարցերը՝ Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԻ
