Տեղեկատվական անվտանգության մասնագետ Տիգրան Քոչարյանը կարծում է, որ Վարդան Օսկանյանի եւ Լեւոն Զուրաբյանի գաղտնալսված զրույցը բավականին հետաքրքիր նորություններ բացահայտեց այդ գործիչների եւ նրանց ներկայացրած քաղաքական ուժերի մասին: Իսկ հրապարակախոս Զարուհի Հովհաննիսյանի գնահատմամբ՝ այդ զրույցում որեւէ նորություն չկար, եւ դրա ձայնագրության հրապարակման նպատակը հանրությանն ու քաղաքական գործիչներին վախեցնելն էր: Ստորեւ ներկայացնում ենք որոշ հատվածներ Հարցի շուրջ նրանց «Դեմ առ դեմ» բանավեճից:
«Առավոտ»- Պարոն Քոչարյան, որպես տեղեկատվական անվտանգության մասնագետ, Ձեր գնահատմամբ՝ Օսկանյանի եւ Զուրաբյանի հայտնի զրույցը հնարավո՞ր էր նման որակով գաղտնալսել ոչ պրոֆեսիոնալ տեխնիկայով:
Տիգրան Քոչարյան- Իհարկե, հնարավոր է, որովհետեւ նախ՝ ես չեմ կարող ասել, որ դա ինչ-որ սուպեր բարձր որակով ձայնագրություն է եղել: Հիմա տեխնոլոգիաներն այնքան առաջ են գնացել, որ դա կարելի է անել հեռախոսի միջոցով: Այսօր լրագրողների մոտ կան ֆլեշկաների տեսքով կամերաներ, որոնք թանկ էլ չեն, եւ որքան գիտեմ՝ առանց սահմանափակման կարող են ներկրվել: Այսօր տեխնիկան այնքան է առաջ գնացել, որ որեւէ մեկը՝ լինի սովորական մահկանացու, թե պատգամավոր, պաշտպանված չէ դրանից: Եվ այստեղ խնդիրը ԱԱԾ-ինն է, որ թույլ է տալիս ներմուծել այնպիսի սարքեր, որոնց միջոցով կարելի է բարձր որակի ձայնագրություններ անել: Այսօր յուրաքանչյուրս կարող ենք Հայաստան ներմուծել եւ գաղտնալսող, եւ գաղտնատեսաձայնագրող սարքեր: Բավական է մտնել հայտնի ամերիկյան կայքը, եւ հնարավոր է պատվիրել ամենատարբեր՝ սկսած լուցկու տուփի տեսքով կամերաներից, ավարտած պրոֆեսիոնալ որակի գաղտնալսող սարքերով:
Կարդացեք նաև
Զարուհի Հովհաննիսյան- Այս խնդիրը ես դիտարկում եմ միայն իրավական տիրույթում: Տեղի է ունեցել ՀՀ Սահմանադրության կոպիտ խախտում եւ քրեորեն պատժելի արարք: Եվ ես կարծում եմ, որ այստեղ ոչ թե պետք է հարցը դրվի՝ որքանով է ԱԱԾ-ն մասնակից այս ամենին, այլ ԱԱԾ-ն ինչո՞ւ մինչեւ հիմա չի բացահայտում, թե ով է արել այդ ձայնագրությունը եւ տեղադրել: Կարծում եմ՝ դա այդքան էլ բարդ խնդիր չէ: Մենք հիշում ենք Արթուր Բաղդասարյանի հայտնի գաղտնալսումները, որոնք ուղղակի սերիալի նման պտտվում էին լրատվամիջոցներում, դրանից հետո հիշում ենք Նիկոլ Փաշինյանի եւ Ալիկ Արզումանյանի խոսակցությունը, որն, ի դեպ, մինչեւ օրս մաքրված չէ «Յութուբից»:
Տ. Ք.- Նիկոլի եւ Արզումանյանի զրույցը, ինչքան գիտեմ, հրապարակվել է որպես գործի մաս, այսինքն՝ այդ խոսակցության ձայնագրումը ստացվել էր դատախազության կողմից՝ պաշտոնապես, եւ դրա հետ կապված բողոքելն ու հանելը արդեն այլ իրավաբանական մոտեցում են պահանջում: Իսկ Օսկանյանի եւ Զուրաբյանի զրույցը գաղտնալսողին կամ տեղադրողին բացահայտելու հետ կապված՝ եթե շատ-շատ ուզենան, կարող են, բայց դրա համար շատ մեծ ճիգեր պետք է գործադրեն, որովհետեւ այդ ձայնագրությունը կարող էր տեղադրվել ոչ թե Հայաստանից, այլ էլեկտրոնային փոստով ուղարկվեր ենթադրենք՝ Ամերիկա կամ Ռուսաստան, եւ այնտեղից տեղադրվեր:
Զ. Հ.- Եթե մեր ԱԱԾ-ն շահագրգիռ լինի, չեմ կարծում, որ նրա համար խնդիր լինի:
Տ. Ք.- Մենք մեր ԱԱԾ-ի մասին շատ բարձր կարծիքի ենք, բայց հարցեր կան, որ նրանք իրոք կաղում են:
Զ. Հ.- Ստացվում է, որ ցանկացած երկրի քաղաքացի կարող է գալ Հայաստան եւ ցանկացած ձայնագրություն կատարել, այդ թվում եւ՝ ցանկացած պաշտոնյայի հետ կապված, եւ տանել ու տարածե՞լ:
Տ. Ք.- Ցավոք սրտի՝ այո:
Զ. Հ.- Ուրեմն մենք խայտառակ անպատշտպան վիճակում ենք, եւ մեր անվտանգությունը պաշտպանում է մի մարդ՝ Արթուր Բաղդասարյանը, ով ինքն իր անվտանգությունը չի բողոքարկել, չի պաշտպանել, եւ այժմ մենք դրա համար գտնվում ենք այսպիսի ողբալի վիճակում:
Տ. Ք.- Լիովին համաձայն եմ Ձեզ հետ: Մենք այսօր բավականին անպաշտպան վիճակում ենք:
«Առավոտ»- Եթե իրոք այդքան անպաշտպան ենք, ինչո՞ւ երբեք նմանօրինակ նյութեր չեն հրապարակվում՝ կապված իշխանության ներկայացուցիչների հետ:
Տ. Ք.- Միգուցե եւ կհրապարակվեն:
«Առավոտ»- Վերադառնալով կոնկրետ Օսկանյանի եւ Զուրաբյանի զրույցին՝ ըստ Ձեզ, ո՞ւմ էր ձեռնտու նման բովանդակությամբ զրույցի հրապարակումը:
Զ. Հ.- Ես ընդհանրապես չեմ ուզում անդրադառնալ այդ ձայնագրության բովանդակությանը, քանի որ համարում եմ, որ իրավախախտ նյութի մասին որեւէ մեկնաբանությունն ինձ դարձնում է համահանցակից:
Տ. Ք.- Ուզում եմ շեշտել, որ ինձ համար եւս դա անընդունելի է եւ խայտառակություն: Բայց ես կուզենայի անդրադառնալ այդ ձայնագրության բովանդակությանը. այն ցույց տվեց, որ Լեւոն Զուրաբյանը պարզապես քաղաքական մանուկ է: Շատ լավ իմանալով իր դերն ընդդիմադիր դաշտում, շատ լավ իմանալով Օսկանյանի հետ կապված ԱԱԾ հետաքրքրությունը՝ գալ եւ այդպես բացվել… եւ երբ լսում ենք ձայնագրությունը, տեսնում ենք, որ Օսկանյանը բավականին սակավախոս է, իսկ Զուրաբյանը բացվել է, ամեն ինչ պատմում է եւ այլն: Պետք է ավելի զգույշ լինել, ամեն դեպքում քաղաքական գործիչը չպետք է այդքան նայիվ լինի:
Զ. Հ.- Դուք հիմա կոչ եք անում, որ հանրային մարդիկ զուսպ լինեն: Ինչո՞ւ պետք է ես ընկերոջս հետ խոսելիս զգուշանամ:
Տ. Ք.- Ես չեմ կարող ասել, որ Վարդան Օսկանյանը եւ Լեւոն Զուրաբյանը ընկերներ են: Այստեղ հավաքվել են երկու քաղաքական գործիչ եւ քաղաքական հարցեր քննարկել: Եվ ի վերջո՝ նույն Լեւոն Զուրաբյանը շատ լավ գիտի, թե ԱԱԾ-ն ինչպես է աշխատում, քանի որ այդ համակարգի հետ համագործակցել է որպես պետական պաշտոնյա՝ իշխանության մեջ եղած ժամանակ: Նույնը՝ Օսկանյանը, որ իրեն հիմա «քաղաքական կույս» է ձեւացնում, բայց շատ լավ գիտեք՝ երբեք չի բողոքել Փաշինյանի եւ Արզումանյանի կամ Արթուր Բաղդասարյանի խոսակցությունների գատնալսման հետ կապված: Եվ հիմա ինձ զարմացնում է այն, որ այդ մարդիկ այդքան միամիտ են ձեւացնում իրենց եւ ասում՝ վայ, Հայաստանում մարդ են գաղտնալսում:
Զ. Հ.- Այ, հենց դա է շատ ցավալի, որ մինչեւ կոնկրետ մարդուն դա չի կպչում, ինքը երբեք չի բարձրաձայնում այդ խնդրի մասին:
Բանավեճը վարեց ԱՐԵՎԻԿ ՍԱՀԱԿՅԱՆԸ
Նախագիծն իրականացվում է «Բաց հասարակության հիմնադրամներ-Հայաստան» ծրագրի շրջանակներում:
«Դեմ առ դեմ» բանավեճն ամբողջությամբ
