Թեեւ Ասլանյանները մի քանի տարի է, ինչ տանն ունեն անձնական օգտագործման համակարգիչ, այնուամենայնիվ, այն հասցրել է բազմաթիվ կոնֆլիկտների առիթ դառնալ:
Նրանց 12-ամյա որդին` Վահանը, դասերից տուն վերադառնալով, անմիջապես նստում է համակարգչի դիմաց ու տարվում տարաբնույթ խաղերով:
«Չենք կարողանում կտրել դրանից, արդեն տեսողությունն էլ է վատացել, չգիտենք ինչ անենք: Մի փոքր ժամանակով վեր է կենում առջեւից, հաց ուտում, դասերը սովորում, ու նորից նստում »,-ասում է Վահանի մայրը` Արմինե Ասլանյանը:
Ծնողները որոշել են սահմանափակումներ դնել որդու` համակարգչի առաջ նստելու ժամանակի մեջ` հույս ունենալով, որ դրական տեղաշարժեր կնկատվեն:
Կարդացեք նաև
«Որոշել ենք այն միացնել միայն շաբաթը երկու օր` մի քանի ժամով, թե չէ եթե այսպես շարունակվի, տղայիս առողջությունն ու գիտելիքներն են տուժելու . արդեն իսկ հետ է մնում դասերից, լարվածություն կա մոտը, շուտ է նյարդայնանում »,-ասում է մայրը:
Լոռու մարզպետարանի ընտանիքի, կանանց եւ երեխաների իրավունքների պաշտպանության բաժնի պետ Նարեկ Սարգսյանի համոզմամբ, համակարգչային խաղերը բացասաբար են ազդում երեխայի թե մտավոր, թե ֆիզիկական զարգացման վրա:
«Առաջին հերթին, բնականաբար, երեխաների մոտ փոքր տարիքում առաջացնում են վախեր, նեւրոզներ, միջին տարիքում` ագրեսիվություն: Բարձր տարիքում երկուսը գումարվում է իրար»,-Aravot.am-ի հետ հարցազրույցում ասում է նա:
«Վանաձորի հոգեբանական վերականգնողական կենտրոն» ՀԿ նախագահ Արծվի Հարությունյանն էլ, մեզ հետ զրույցում նշում է, որ խաղերի բացասական ազդեցությունը հասկանալու համար անհրաժեշտ է ամեն մի խաղ առանձին դիտարկել:
«Խաղը պետք է առանձին դիտարկել, յուրաքանչյուր խաղ ունի իր ծրագրավորումը, բարոյականությունը, խաղեր կան, որ ունեն հոգեբանական ազդեցություն, խաղեր կան`դաստիարակչական, որոշ խաղեր էլ ագրեսիվացնում են, կան, որ ինչ-որ պահանջմունքներ են բավարարում»:
Ըստ նրա`այս իրավիճակում ոչ միայն ընտանիքը պետք է վերահսկի, թե երեխան ինչ խաղ է խաղում, այլեւ անհրաժեշտ է հստակ չափանիշներ դնել` որոշելու այն թույլատրելի սահմանը, որի ընթացքում երեխան կկարողանա օգտվել համակարգչից:
«Վերահսկողը ընտանիքն է: Թեեւ յուրաքանչյուրի վրա համակարգիչը տարբեր կերպ է ազդում, այնուամենայնիվ, եթե երեխան օրվա մեծ մասը խաղում է, ապա դա վարքային շեղում է, կանխարգելել է պետք, հետեւանքներն էլ կարող են հանգեցնել մոլուցքի, ագրեսիայի»,-եզրափակում է նա:
Անուշ ԲՈՒԼՂԱԴԱՐՅԱՆ
