ՁԻԱՀ-ի կանխարգելման հանրապետական կենտրոնի տվյալներով, 1988 թվականից մինչև 2012թվականի սեպտեմբերի 30-ը Հայաստանի Հանրապետությունում գրանցվել է ՄԻԱՎ վարակի 1322 դեպք ՀՀ քաղաքացիների շրջանում, որոնցից 182-ը` 2011 թվականի ընթացքում:
Լոռու մարզը ՄԻԱվ վարակի գրանցված դեպքերի հաշվարկով 100.000 բնակչի հաշվով երրորդն է Շիրակից եւ Երեւանից հետո:
«Հույս եւ օգնություն» հասարակական կազմակերպության Լոռու մասնաճյուղի տնօրեն Հայարփի Էդիլյանն Aravot.am-ի հետ զրույցում ասում է, որ Լոռիում ՄԻԱՎ-ի այսօրինակ տարածմանը առաջին հերթին նպաստում է բնակչության անտեղյակությունը:
Շուրջ 8 տարի աշխատելով մարմնավաճառ կանանց շրջանում սեռավարակների իրազեկման բարձրացման ծրագրերով եւ այդկերպ նաեւ առնչվելով նրանց ծառայություններից օգտվող տղամարդկանց հետ, Հայարփի Էդիլյանն եկել է այն համոզման, որ մարմնավաճառի ծառայությունից օգտվող տղամարդն անգամ անտեղյակ է սեռավարակների տարածման ուղիներից:
Կարդացեք նաև
«Բնակչության շրջանում սեռավարակների վերաբերյալ իրազեկման ցածր մակարդակ կա: Մարմնավաճառների մոտ գնացող հաճախորդները շատ ավելի տգետ են սեռական առումով»:
Նա պատմում է, որ շատ հաճախ տղաները խմբերով բացում են գրասենյակի դուռն ու վախեցած սկսում պատմել, որ խմբով գնացել են նույն մարմնավաճառի մոտ ու առանց պահպանակի օգտվել նրա մատուցած ծառայություններից:
«Ստացվում է, որ մարդն այնքան վստահ է իր վրա, որ սեփական առողջությունն է վտանգում: Ինքը կարող է իր վրա վստահ լինել, բայց կողքի ընկերոջը, դիմացի մարմնավաճառին ինչպես կարող ես վստահել: Ու դրանից ելնելով էլ` այս հիվադությունների թիվն էլ սկսում է աճել»:
Ըստ նրա` սեռավարակների տարածման մյուս կարեւոր պատճառը մեծ չափերի հասնող արտագնա աշխատանքն է, եւ երբ տղամարդու մոտ իրազեկումը ցածր է, ապա հավանականությունը մեծ է, որ նա կվարակվի:
«Բացի իրազեկության պակասից` ՄԻԱՎ-ի աճը պայմանավորված է նաեւ միգրացիայով: Մեր մարզում տղամարդկանց միգրացիան շատ է, շատերն են գնում արտագնա աշխատանքի: Ու եթե տղամարդը իրազեկված չէ, ոչ միայն չի խուսափի վարակներից, այլեւ վերադառնալով ընտանիք` այժմ էլ կնոջը կվարակի»,-ասում է Հայարփի Էդիլյանը
Իրավիճակը որոշ չափով մեղմելու միակ ելքը, ըստ նրա, պետական մակարդակով սեռավարակների տարածման վերաբերյալ տեղեկատվության ապահովումն է բնակչության շրջանում:
«Պետությունն ունի խնդիր` կազմակերպելու այնպես, որ մարդկանց հասանելի լինի ինֆորմացիան, թե ինչպես, դա արդեն այլ հարց է»,-եզրափակում է նա:
Անուշ ԲՈՒԼՂԱԴԱՐՅԱՆ