Հատված «Ազգային միաբանություն» կուսակցության առաջնորդ, ՀՀԿ խորհրդարանական խմբակցության անդամ ԱՐՏԱՇԵՍ ԳԵՂԱՄՅԱՆԻ հարցազրույցից:
–Վստա՞հ եք, որ Հայաստանի «ինտենսիվ եվրաինտեգրման» հեռանկարը չի մտահոգում ռուսներին։
-Հայաստանը բազմիցս հայտարարել է, որ իր արտաքին ուղեգիծը կառուցում է ոչ թե ուժային կենտրոնների, գերտերությունների շահերի հակադրման, այլ համադրման համատեքստում։ Այո, նախագահն իր ելույթում հստակ շեշտադրեց, որ եվրոպական ասոցացման գործընթացը մտնում է գործնական փուլ։
Այստեղ ոչ թե հակասություններ է պետք փնտրել, այլ հակառակը՝ սա տրամաբանական զարգացումն է այն թեզի, որով քանիցս հանդես է եկել ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը՝ ասելով, որ Ռուսաստանը կողմնակից է Լիսաբոնից մինչեւ Վլադիվոստոկ միասնակայն արժեքների վրա հենված եւ հիմնված ազգերի, ժողովուրդների, պետությունների համագործակցության, իսկ անվտանգության գոտին պետք է ընկած լինի Վլադիվոստոկից մինչեւ Վանկուվեր։
Այլ բան է, որ որոշ մարդիկ միտումնավոր փորձում են նենգափոխել բուն խորքային եւ Հայաստանին բարիքներ խոստացող ուղղվածությունը, որ կար հանրապետության նախագահի ելույթում։ Սա՝ առաջին։
Երկրորդ՝ փորձում են արհեստականորեն բաժանարար գծեր փնտրել վարվող արտաքին քաղաքականության մեջ։ Եվ զավեշտականն այն է, որ մարդիկ, որոնք «գաստրոլյորի» կարգավիճակով են գալիս Հայաստան, իրենց իրավունք են վերապահում դատողություններ անել «պրոռուսականության» կամ արեւմտամետության մասին՝ մոռանալով մի պարզ ճշմարտություն. ռուսամետ կամ արեւմտամետ կարող է լինել միայն գաղութը կամ անկախություն չունեցող երկիրը։ Իսկ անկախ, ինքնիշխան երկիրը, ինչպիսին Հայաստանն է, պետք է մտածի միայն եւ միայն «պրոհայկականության» մասին, այնքան խելք եւ իմաստնություն ունենա, որ «պրոհայկական» լինելը չհակադրի ո՛չ Արեւմուտքին, ո՛չ Ռուսաստանին։ Հակառակը, կարողանա անգամ իսկ Ռուսաստանի հետ դաշնակցային ամենասերտ հարաբերությունների պայմաններում երկուստեք խորացնել հարաբերությունները Արեւմուտքի հետ։
Եվ ամենակարեւորը՝ հանկարծ դռան փալասի տակից խիստ գաղտնի տեղեկություններ որսացող քաղաքական «գաստրալյորները», որոնք Հայաստանի նորագույն պատմության մեջ կարող են մտնել միայն իրենց խիզախ առաջարկներով՝ փակել Փարաքարը (այնքան կռռացին, որ օդանավակայանն իսկապես փակվեց «Արմավիայի առաջ), իրենց իրավունք չվերապահեն անհեթեթ գնահատականներ տալ քաղաքական գործիչներին։
–Ակնարկում եք «Փարաքարի արծիվ» Արամ Կարապետյանի՞ն, որ թերթերից մեկին տված հարցազրույցում ձեզ մեղադրել է անգլերենի դասընթացներ անցնելու՝ «արեւմտամետ խաղեր» տալու մեջ։
-Գիտե՞ք ինչն է զարմանալի. թվում է, կրթված մարդիկ են, կարող է գիտական կոչումներ, գիտական աստիճաններ էլ ունենան, բայց բացարձակ մակերեսային մոտեցում են ցուցաբերում իրենց «աշխարհաքաղաքական» վերլուծություններում։
Հերթական անգամ ստիպված եմ ոմանց հիշեցնել. 2001 թվականից, երբ արդեն իսկ Հայաստանի Հանրապետությունը դարձավ Եվրախորհրդի լիիրավ անդամ, ԵԽ ԽՎ-ում որպես ընդդիմադիր քաղաքական ուժ ներկայացված էր նաեւ ձեր խոնարհ ծառա Արտաշես Գեղամյանը, որը նաեւ ԵԱՀԿ ԽՎ հայաստանյան պատվիրակության անդամ էր։ ԵԽ ԽՎ-ում եւ ԵԱՀԿ-ում ես ունեցել եմ 22 հայանպաստ, արցախանպաստ, ազգանպաստ ելույթ, որտեղ հիմնավորված կերպով սուր քննադատության եմ ենթարկել թուրք-ադրբեջանական հայատյաց քաղաքականությունը։
Ելույթների մեծ մասը ունեցել եմ ԵԽ ԽՎ ամբիոնից, եւ առաջին 3-4 ելույթներից հետո նկատեցի, որ այդ ելույթների շատ համառոտ շարադրանքն է տեղադրվում ԵԽ ԽՎ պաշտոնական տեղեկագրերում, ընդ որում՝ կրճատվում են ամենասուր հատվածները։ Բնականաբար ընդվզեցի, ԵԽ ԽՎ քարտուղարությունից պատասխանեցին, որ միայն անգլերեն ելույթներն են ամբողջովին զետեղվում պաշտոնագրերում։ Այնպես որ ինձ մնում էր ինտենսիվ կերպով վերականգնել անգլերենս, ինչն էլ արել եմ։
Շահարկողներին հիշեցնեմ, որ ինստիտուտն ավարտելուց հետո մասնագիտական թեկնածուական մինիմումը գերազանց հանձնել եմ դեռեւս 1973թ. (բնականաբար՝ երբ լեզուն չես օգտագործում, մոռանում ես)։ Դրանից հետո 6-7 անգլերեն ելույթ եմ ունեցել, որոնք ամբողջովին տեղադրվել են համապատասխան ժողովածուներում, եւ քանի որ փաստարկներս անհերքելի են եղել, ցանկացած մեկը՝ պատմաբան, գիտնական կամ քաղաքական գործիչ, կարող է հղում անել Եվրախորհրդում ունեցած այդ ելույթներին։
Ինչ վերաբերում է ճամբար փոխելուն, ոչ միայն ճամբար՝ հասցես, բնակության վայրս չեմ փոխել եւ չեմ փոխելու, ի տարբերություն այլոց, որ գալիս, «գաստրալյորություն» են անում, փորձում ներկայանալ որպես «ռուսամետության» ջատագով։ Խնդիրն էլ այն չէ, որ իսկապես ռուսամետ են՝ ուղղակի հարազատ-բարեկամները Ռուսաստանում բիզնես ունեն, մտածում են այս ճանապարհով պաշտպանել այդ բիզնեսը։
Հիմա այդ մարդկանց ասում եմ՝ այո, ԵԱՀԿ ԽՎ պատվիրակության ղեկավար դառնալուց հետո կրկին վերսկսել եմ անգլերենի խորացված ուսուցումը, որովհետեւ դրա անհրաժեշտությունը տեսնում եմ. ցավոք սրտի, այնքան վարժ չեմ տիրապետում անգլերենին, որ տեղում լսածին իսկույն անգլերենով հակադարձեմ։
Կարդացեք նաև
ԼԻԼԻԹ ՊՈՂՈՍՅԱՆ
«Հայոց աշխարհ»
