Պարույր Հայրիկյանը հայտարարել է, թե ժամանակին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը «կամայականությունից ելնելով» սխալ քայլեր է կատարել եւ Հայաստանը ներգրավել պատերազմի մեջ։
«ՉԻ» – Սա իսկապես ֆանտաստիկ մեղադրանք է, որովհետեւ Տեր-Պետրոսյանին ինչում ասես մեղադրել էին, բացի սրանից։ Փաստորեն, ըստ Հայրիկյանի, Հայաստանը պիտի Ղարաբաղին մենակ թողներ Ադրբեջանի դեմ, չներքաշվեր պատերազմի մեջ», իսկ երբ ադրբեջանցիները ռմբակոծում էին Տավուշի մարզը կամ Կապանը, պիտի ձեւացներ, թե այդ ամենն իր հետ չի տեղի ունենում։
Ի դեպ՝ գուցե Պարույր Հայրիկյանը լավ չի հիշում, բայց այն տարիներին Հայաստանը պաշտոնապես պատերազմի մեջ ներգրավված չէր, Հայաստանի առանձին քաղաքացիներ էին ներգրավված։ Նրանցից մեկն էլ, իմիջիայլոց, Պարույր Հայրիկյանն էր (ԱԻՄ-ը մի երկու ջոկատ ուներ Լաչինի մերձակայքում): Հայաստանը պաշտոնապես սկսեց գլուխ գովել պատերազմին անմիջականորեն մասնակցելու համար միայն Ռոբերտ Քոչարյանի օրոք, որի մոտ, ի դեպ, Պարույր Հայրիկյանը խորհրդական էր աշխատում։
«Չորրորդ ինքնիշխանություն»
