Այո, Հայաստանն այսօր «ճամպրուկային» տրամադրությամբ լի «փակուղում» է: Բայց այդպես եղել է Վարդան Օսկանյանի` իշխանակարգի պաշտոնյա դառնալուց ի վեր: Այստեղ` ոչ մի նորություն:
Հիմա` Էմերսոն, եւ ոչ միայն Վարդանի, այլեւ իրենց քաղաքական դեմք համարող բոլորի (նաեւ` իմ) համար.
«Ծիծաղել հաճախ եւ շատ, վաստակել մտածող մարդկանց հարգանքն ու երեխաների համակրանքը, արժանանալ արդար քննադատների գնահատանքին եւ հանդուրժել կեղծ ընկերների դավաճանությունը, արժեւորել գեղեցիկը, գտնել լավագույնը ուրիշների մեջ, քեզնից հետո աշխարհը թողնել փոքր-ինչ ավելի լավը՝ առնվազն մեկ առողջ երեխայով, մեկ պտղատու այգով կամ շտկված որեւէ սոցիալական իրավիճակով, իմանալ, որ քո ապրելը թեթեւացրել է գեթ մեկ մարդու շնչառությունը: Այս ամենը նշանակում է՝ հաջողություն»:
17 հոկտեմբերի 2012
Կարդացեք նաև
Երեւան
