Հարցազրույց ԱԺ պատգամավոր Մարգարիտ Եսայանի հետ
– Մամուլում հրապարակումներ եղան, որ մոտ օրերս ԲՀԿ-ն հայտարարություն կանի Սերժ Սարգսյանին սատարելու մասին, տեղյա՞կ եք նման գործընթացներից:
– Ինքս այդ կարգի տեղեկություն չունեմ, սակայն եթե դա լինի էլ, մի՞թե զարմանալի կլինի: Իհարկե՝ ոչ, քանի որ դա կլինի բնական, մանավանդ՝ դեռ ուժի մեջ է հայտնի հուշագիրը, որից կողմերից ոչ մեկը չի հրաժարվել:
Կարդացեք նաև
– ՀԱԿ խմբակցության ղեկավար Լեւոն Զուրաբյանը հակադարձելով Էդուարդ Շարմազանովի պնդումներին, թե Սերժ Սարգսյանն այլընտրանք չունի, երեկ հայտարարեց, որ դա ուղղակի նշանակում է հետեւյալը՝ «Մենք ավտորիտար պետություն ենք, ոչ մի ուժի հաղթելու շանս չենք տալու»: Կիսո՞ւմ եք այդ կարծիքը;
– Իհարկե, պարոն Շարմազանովը շատ ճիշտ հայտարարություն է արել, ինչ վերաբերում է պարոն Զուրաբյանի հայտարարությանը, ապա, կարծեմ, նույն այդ ասուլիսում պարոն Զուրաբյանը գրեթե նույն բանն ասել է ՀԱԿ հավանական թեկնածուի մասին: Ուրեմն ի՞նչ է սա՝ ավտորիտար ընդդիմությո՞ւն: Ինչ վերաբերում է «շանս» տալ-չտալու մասին հայտարարություններին, ապա դրանցում նկատելի է պարտվողականության ոգի, եւ այլ բան չի մնում, քան պարզապես հորդորել ընդդիմադիր գործընկերներին վանելու իրենցից պարտվողականության ոգին եւ նորմալ հավասարակշռված նախապատրաստվել առաջիկա նախագահական ընտրություններին, եթե, իհարկե, իրենց կհաջողվի հանդես գալ սեփական թեկնածուով: Կարծում եմ՝ եթե մարդիկ այժմվանից մտածում են, թե իրենք հաղթելու շանս չեն ունենալու, նշանակում է՝ ի սկզբանե իրենց պարտված են զգում: Գաղտնիք չէ, որ հաղթում է նա, ով մտածում է միայն եւ միայն հաղթանակի մասին:
– Լրատվամիջոցներից մեկում տպագրվեց ձեր՝ լրագրող աշխատած տարիների մեկ-երկու հրապարակում, եւ հիմնական թիրախն այն էր, թե Դուք լրագրող աշխատած ժամանակ քննադատում էիք ասենք՝ Արտաշես Գեղամյանին, մինչդեռ հիմա նստում եք նրա կողքին եւ նույն քաղաքական ուժի խմբակցության անդամ եք. ինչպե՞ս եք վերաբերվում այս կարգի հրապարակումներին:
– Նախ՝ Ձեզ եւ ինձ եւ բոլոր ներկա ու նախկին լրագրողներին շնորհավորում եմ Հայ մամուլի օրվա կապակցությամբ, մաղթում եմ պրոֆեսիոնալիզմ, աշխատանքային նորմալ պայմաններ, արժանապատիվ վարձատրություն եւ մասնագիտական հաջողություններ:
Միշտ եմ կատակով, բայց խորքում՝ լուրջ, ասել, որ լրագրողի գործը կեղտի եւ ցեխի մեջ է, այսօր եւս համոզված եմ, որ այդպես է, եւ ըմբռնումով եմ մոտենում իմ բոլոր գործընկերների այս կամ այն պահվածքին, հասկանում եմ նաեւ այն, երբ մի մանկահասակ լրագրող զանգահարում է եւ չի կարողանում ձեւակերպել իր հարցը, հետո էլ աղավաղում իմ պատասխանը, հասկանում եմ, քանի որ գիտեմ՝ տվյալ լրագրողը բացարձակ մեղք չունի, նրան հարց պատվիրողներն են մեղավոր:
Իսկ կոնկրետ Ձեր հարցին ի պատասխան՝ ասեմ հետեւյալը. ոչինչ այս աշխարհում հավերժ չէ, եւ ամեն ինչ փոփոխվում է, եւ եթե այսօր ես եւ պարոն Գեղամյանը նստած ենք կողք կողքի, դա թող ոչ մեկին չհուզի, քանի որ դա բացարձակապես մեզ է վերաբերվում: Ի դեպ, ես քննադատական հոդվածներ եմ գրել նաեւ այլ գործիչների մասին եւ չեմ բացառում, որ ինչ-որ պահից նրանք եւս կհայտնվեն շատ անսպասելի տեղերում:
– Դուք հանդիպեցիք խաղաղ պայմաններում զոհված զինվորների ծնողներին, ի՞նչ ընթացք կա այդ հանդիպումից հետո;
– Իրականում առայժմ՝ ոչ մի, քանի որ ծնողները ուզում են ստեղծել ԱԺ ժամանակավոր հանձնաժողով՝ իրենց զավակների մահվան հանգամանքները նորից պարզելու եւ քննելու նպատակով, սակայն հարցը դեռ մնում է չլուծված:
– ԱԺ վերջին քառօրյայի ժամանակ Դուք հարց ուղղեցիք Գրիգոր Ամալյանին եւ Ալեքսան Հարությունյանին՝ հեռուստագովազդի, ինքնասպանությունների, սպանությունների, կամուրջներից ինքնանետումների չափից շատ ցուցադրման եւ այլնի մասին. ի՞նչ եք կարծում՝ հնարավո՞ր է այդ խնդիրների փաթեթային լուծում:
– Կարծում եմ՝ այո, քանի որ կա մտահոգություն, եւ կա ցանկություն՝ այս դաշտում լուրջ փոփոխություններ կատարելու, ԱԺ-ն պատրաստվում է նոյեմբերի կեսերին լսումներ կազմակերպել հենց այդ հարցերի շուրջ: Հուսամ, այդ լսումները տեղի կունենան, եւ ոլորտի մասնագետների, մտահոգների, հոգեբանների եւ խնդրի լուծմանը սպասող կազմակերպությունների հետ ակտիվ քննարկումներն արդյունավետ կլինեն:
Զրույցը՝
ՆԵԼԼԻ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ
«Առավոտ» օրաթերթ
