Ֆրանսերենի մասնագետ Արմեն Ալվարովը, ով Ռուսաստանում նաև սեփական փոքր շինարարական ընկերությունն է ունեցել, հիմա Ծարում զբաղվում է անասնապահությամբ. երկու այծ, մի քանի հավեր և երկու շուն ունի:
Թե ինչպե՞ս ստացվեց, որ կնոջ հետ թողեց մեգապոլիսն ու հաստատվեց այստեղ, Ալվարովը ժպտում է` «այդպես է ստացվել»:
Սակայն հետո պատմում է, որ Ծարում հաստատվելու ցանկությունն նրա եւ 35-ամյա կնոջ մեջ, առաջացել է այն բանից հետո, երբ երկուսով ճանապարհորդել են Քարվաճառի շրջանի բնակավայրերով:
«Ուզում էինք ազատագրված տարածքում ապրել: Դժվար է ասել, թե ոնց եղավ, եթե ուրիշ շրջան գնայինք, գուցե այնտեղ հաստատվեինք»,- ասում է նա:
Ալվարովն ասում է, որ հիմա է հասկանում, թե Ծարն ինչպիսի ծանր տեղ է. մոտակա խանութը` 20-30 կմ հեռավորության վրա, խիստ կլիմայական պայմաններ` ձմեռային գիշերներին մինչև -25…-30 աստիճան սառնամանիքով, անձրեւներ, ձյուն:
«Ծարը հարմար տեղ չէ այն մարդկանց համար, որոնց կյանքի նպատակը բարեկեցությունն է: Նման դեպքերում ավելի լավ է ապրել Ստեփանակերտի կենտրոնում, իսկ ավելի ճիշտ է` Մոսկվայում կամ Լաս Վեգասում: Սակայն եթե հարցին մոտենանք այլ տեսանկյունից, ապա Ծարը գեղեցիկ տեղ է, ուր կարող ես սկսել քո գործը,- «Մեդիալաբին» ասում է Արմեն Ալվարովը,-այլ հարց է` կհաջողվի՞, թե՞ ոչ: Դա կախված է գումարից, մարդուց»:
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ
