«Այսօր մամուլի վիճակը կարելի է մի քանի մասի բաժանել, առաջինը՝ ֆինանսական խնդիրներն են, որոնք անդրադառնում են լրատվամիջոցների անկախության, նյութերի որակի եւ ընդհանրապես հասարակությանը իրազեկելու վրա: Տարիներ շարունակ տպագիր թերթի գինը մնում է 100 դրամ, ոչինչ չի փոխվում, այն դեպքում, երբ շրջապատում ամեն ինչ փոխվում է, գների թանկացում է լինում, ծառայություններն են թանկանում եւ այլն, իսկ այդ 100 դրամը չի արդարացնում իրեն եւ չի արտահայտում մեր իրականության մեջ եղած վիճակը: Այստեղից էլ ծագում է այն խնդիրը, որ տարիներ շարունակ լրագրողների աշխատավարձը չի բարձրանում եւ երկրում ամենացածր աշխատավարձերից մեկն է համարվում»- այսօր «Զարկերակ» ակումբում ասաց «Հրապարակ» թերթի խմբագիր Արմինե Օհանյանը, ըստ որի, իր նշած պայմաններում պահանջել լրագրողից, որ նա որակյալ նյութեր գրի, ամբողջ օրը վազի, 14-15 ժամ աշխատի՝ ստանալով 100 հազար դրամ, աբսուրդ է: Հաջորդ խնդիրը, որին լրատվամիջոցներն առնչվում են ամեն օր, Օհանյանի փոխանցմամբ, դա հասարակության մեջ, երկրում, լրատվական մշակույթի բացակայությունն է. «Ամեն օր հանդիպում ենք խոչընդոտների, ստի, ապակողմնորոշելու տեսքով. դա անում են հատկապես մամուլի խոսնակները, նրանք, որոնց դերը կարծես թե լրագրողին օգնելն է, սակայն հակառակն են անում: Տեղեկատվության ազատության առումով էլ խնդիր կա, եւ որոշ կառույցների, իրենց պարտականությունների չկատարման հետ կապված նույնպես»,-նշեց Օհանյանը շարունակելով, որ այսօր լրագրողները հերոսական աշխատանք են անում եւ այս հասարակության մեջ, եթե կա մի կայացած օղակ՝ դա մամուլն է, ազատ խոսքը, որին ոլորտի աշխատակիցները հասել են իրենց տքնանքի, տառապանքի, ծեծի, ֆինանսական դժվարությունների, դատերի գնով:
Օհանյանը չհամաձայնվեց այն տեսակետին, որ տպագիր մամուլը կամաց-կամաց մեռնում է.«Ժամանակին նույնը ասում էին նաեւ ռադիոյի մասին: Բայց ես համարում եմ, որ տպագիր մամուլը մնայուն արժեք է»:
Եվա ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Կարդացեք նաև
