1972 թվականի հոկտեմբերի 13-ին Ուրուգվայի զինուժի համար 571 չվերթի համար նախատեսված FH-227 ինքնաթիռի վթարից հետո ինքնաթիռի անձնակազմի մեկ քառորդը մահանում է ինքնաթիռի անկումի կամ ժայռին բախվելու հետևանքով: Ողջ մնացած 29 մարդուց ևս 8-ը մահանում են ձնահյուսից, որը ծածկեց նրանց ժամանակավոր կացարանը՝ ինքնաթիռը: Սովից ուժասպառ լինելով և ռադիոյով լսելով, որ ինքնաթիռը գտնելու բոլոր փորձերը ավարտվում են, նրանք սկսեցին ուտել մեռած ընկերների սառած մարմինները: Փրկարարները իմացան փրկվածների մասին միայն 72 օր հետո, երբ երկու ողջ մնացածները՝ Նանդո Պարադոն և Ռոբերտո Կանեսան, 20 օրում կտրեցին-անցան լեռները և հանդիպեցին մի չիլիացի ֆերմերի, որը նրանց ուտելիք տվեց և հայտնեց իշխանություններին մնացած ուղևորների մասին:
Կատարված դեպքը հայտի է դարձել շնորհիվ դրա վրա հիմնված մի շարք պատվածքների և ֆիլմերի։
Մալազիայի 40-ամյա բնակչուհի Ջուլիա Աբդուլլահին ամեն օր լոգարանում է անցկացրել մոտ 5 ժամ։ Կնոջ մոտ արտասովոր հիվանդությունը ի հայտ է եկել դեռևս 20 առաջ, երբ նա աշխատում էր լաբորատորիայում և հաճախ էր առնչվում արյան, մեզի և կղանքի նմուշների հետ։ Արդյունքում նա արդեն 3 տարի շարունակ օրական 300 անգամ օճառով լվանում է ձեռքերն ու 25 անգամ գլուխը։