ՀԱԿ-ի կազմի մեջ մտնող որոշ անդամներ մտավախություններ ունեն՝ ԲՀԿ-ի հետ ՀԱԿ-ի հարաբերություների համար: Օրինակ՝ Պետրոս Մակեյանը, Զոյա Թադեւոսյանը, Սոս Գիմիշյանը: Հենց այդ տարաձայնություների համար էր, որ ՀԱԿ-ը լքեցին Դավիթ Շահնազարյանը, «Հանրապետություն» կուսակցությունը, Աշոտ Զաքարյանը:
Այսօր Aravot.am-ը ՀՀՇ վարչության անդամ Հովհաննես Իգիթյանից հետաքրքրվեց՝ Դուք նման մտավախություններ ունե՞ք, որ գուցե սխալ է ՀԱԿ-ի՝ վերջերս որդեգրած քաղաքական կուրսը ԲՀԿ-ի հետ հարաբերությունների առումով: Պարոն Իգիթյանը պատասխանեց. «ՀԱԿ-ը շատ բարդ կառույց է: Շատ դժվար է խոսել ՀԱԿ-ի մասնակից կուսակցությունների միասնական կարծիքի մասին: Ես հարգում եմ ցանկացած կուսակցության ռազմավարությունը քաղաքական դաշտում, եւ եթե նրանք հայտարարություն են անում, ես ընդունում եմ իրենց այդ իրավունքը: Ես չգիտեմ, թե ՀՀՇ-ն ինչ է մտածում այդ հարցում: Ես տեղյակ չեմ: Ես ասեմ իմ կարծիքը: Ճիշտն ասած` ես չեմ պատկերացնում ԲՀԿ-ի քաղաքական գաղափարախոսությունը: Ես չեմ հասկանում ԲՀԿ-ի տեղը այսօրվա իրավիճակում: Այստեղ կան օբյեկտիվ եւ սուբյեկտիվ պատճառներ: Օբյեկտիվ պատճառն այն է, որ քաղաքական դաշտը նենգափոխված է, բնական չէ, որ դու հասկանաս: Սուբյեկտիվ պատճառն այն է, որ դա մի մարդու կուսակցություն է, որը բիզնեսմեն է: Իսկ Հայաստանում բիզնեսով զբաղվելը շատ դժվար է, եւ բիզնեսմենը պետք է լավ հարաբերություններ ունենա իշխանության հետ, թե չէ ինքը մի օրում կկորցնի իր բիզնեսը: Այնպես որ այս վիճակում գնահատականներ տալ՝ արդյոք դա ընդդիմությո՞ւն է, արդյոք նրանք ինչ-որ նպատակներ ունե՞ն իշխանության գալ, թե՞ այս իշխանությունը տապալել՝ ես այս հարցի պատասխանը չգիտեմ եւ չեմ տեսնում քայլեր նույնիսկ: Իսկ ՀԱԿ-ի հիմնական բանաձեւն ուղղված է այս իշխանությունների վերացմանը: Խոսքը ԲՀԿ-ի մասին չէ, խոսքը ՀՀԿ-ի կլանի մասին է: ՀԱԿ-ը արդեն 4-5 տարի է՝ պայքարում է հենց այս կլանի դեմ: Ես չգիտեմ՝ արդյոք ԲՀԿ-ն կարո՞ղ է միանալ այս պայքարին խիստ ձեւով: Ոչ թե հայտարարելով, որ մենք կոնստրուկտիվ ընդդիմություն ենք եւ առաջարկում ենք այսինչ օրենքում ստորակետը այս բառից հետո փոխել այս բառից առաջ: Այլ քայլերով պայքարել՝ Հայաստանում թեկուզ թավշյա, բայց իշխանափոխություն անելու»:
Մեր դիտարկմանը, որ ամեն ինչ սկսվեց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթներից եւ «մեսիջներից»՝ ԲՀԿ-ին ուղված, որոնք ակնհայտորեն փորձեր էին՝ ԲՀԿ-ին իշխանության գրկից պոկելու, պարոն Իգիթյանը պատասխանեց. «Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը շատ տրամաբանական հայտարարություններ էր անում: Բայց երեւի թե դրանք համոզիչ չէին հենց ՀԱԿ-ի որոշ կուսակցությունների համար, եթե նրանք համաձայն չեն: Երկրորդը՝ ես չեմ կարծում, որ նպատակ պետք է լիներ ԲՀԿ-ին կամ թեկուզ մեկ օլիգարխին իշխանությունից հանելը: Հիմնական նպատակը պետք է լինի իշխանության ձեւավորման մեթոդոլոգիան փոխելը եւ ի վերջո կոռուպցիայի կամ օլիգոպոլիայի դեմ պայքարելը: Խոսքը մի մարդու մասին չէ»:
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը դեռեւս մարզային քարոզարշավի ժամանակ հայտարարեց, որ իրենց թիրախն է միայն ՀՀԿ-ն, այլ ոչ թե Բարգավաճը: Մեր հարցին՝ ինչո՞ւ է, ըստ Ձեզ, ՀԱԿ-ը աչքերը փակում ԲՀԿ-ի առաջ եւ տեսնում որպես թիրախ միայն ՀՀԿ-ին, Հովհանես Իգիթյանը պատասխանեց. «Ես ընդհանուր մի միտք ասեմ՝ առանց իմ գործընկերներին մեկնաբանելու: Հայաստանը փոքր է: Այստեղ ամեն ինչ բոլորի համար պարզ է: Նույնիսկ անունները: Նույնիսկ ակնարկով Սերժ Սարգսյանն ինչ-որ բաներ էր ասում, ինքն էլ գիտի, մենք էլ գիտենք ինչի մասին է խոսքը: Հայաստանում եթե քաղաքական գործիչը անկեղծ չի խոսում, միանգամից իր ոչ անկեղծությունը երեւում է: Իմ կարծիքով՝ընդդիմադիր դաշտում գտնվող քաղաքական գործիչները մի բանով գոնե կարող են տարբերվել ՀՀԿ կամ իշխանության մեջ գտնվող մարդկանցից եւ գոնե այդ իրավունքն ունեն՝ դա անկեղծ, բաց խոսելն է: Եթե բաց խոսես՝ ինձ թվում է՝ ժողովուրդն էլ կհասկանա: Ընդհանուր ասեմ, հիմա գիտեք ինչ, մենք չպետք է փորձենք նմանվենք Շարմազանովին: Չպետք է լինենք ավելի կեղծավոր: Ավելի լավ կեղծել, քան ՀՀԿ-ն, մենք չենք կարող: Մենք կարող ենք երեւույթների մասին բաց խոսել, նույնիսկ եթե նպատակներին չհասնենք»:
Կարդացեք նաև
ՀԱԿ անդամ Արմենակ Դովլաթյանը ԲՀԿ-ՀԱԿ համագործակցության առնչությամբ ասել էր, որ քաղաքականության մեջ սկզբունքներ չկան, եթե շահերը համընկնում են՝ համագործակցում են: Մենք հետաքրքրվեցինք՝ պարոն Իգիթյանը կիսո՞ւմ է այս տեսակետը: Նա պատասխանեց. «Ես իմ կուսակցության մեջ անընդհատ փորձում եմ տանել սկզբունքների գիծը, որովհետեւ այն քաղաքական գործիչները, որոնք կան ՀՀՇ-ի շարքերում, նրանք են, որոնց միշտ դժվար է եղել իշխանության համար, նույնիսկ մեր իշխանության ժամանակ: Նրանք այն մարդիկ են, որոնք չէին սպասում, երբ նախագահը մի բան ասի, նրանք էլ փորձեն նախագահի խոսքը կրկնել: Խոսքը գնում է մի 10-15 տարի առաջվա մասին: Ես ուզում եմ, որ այդ ավանդույթը վերականգնվի»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ