Սեպտեմբերի 9-ին Արմավիրի մարզի Ակնալիճ համայքում կայացան ընտրություններ, այնպես ինչպես մյուս համայնքներում: Ընտրություններ, որոնք ստի ու կեղծիքի, շինծության և երեսպաշտության ամենամեծ չափաբաժնով էին: Համայնքի բնակչության կեսից ավելիի նյարդերը պարզապես տեղի էին տվել: Ինչո՞ւ և ինչի՞ համար:
Փաստորեն 15 տարի շարունակ գյուղը պետք է ղեկավարի կիսագրագետ համայնքապետ, մարդ, որը ոչինչ չի անում և չի կարող անել գյուղի և գյուղացու համար: Ճանապարհները անմխիթար վիճակում են, խմելու ջուրը ժամով է և ոչ մաքուր: Մի դեպքում, երբ համայնքն ունի ֆինանսական միջոցներ:
Այս օրերի ընտրությունը կայացել է ո՛չ նորմալ, ո՛չ քաղաքակիրթ… Ծերերն ու թոշակառուները, ովքեր չեն կարողանում տեսնել կամ ոմանք անգամ դպրոցական տարրական կրթություն չեն ստացել՝ իրենց «շահավետ» լիազոր անձերի միջոցով են քվե տվել:
Որքան հետաքրքիր, նույնքան էլ զարմանալի է, որ
Կարդացեք նաև
Ակնալիճ համայնքի բնակիչների թիվը միանգամից «աճել» է՝ հասնելով 400-ի: Այսքան անծանոթ մարդիկ ո՞վ էր տեսել, ճանաչել. ասում են՝ նրանք բերվել էին ՌԴ-ից՝ անգամ Եվրոպայից և այլ երկրներից:
Նրանք մեկ կամ երկու ամսվա մեջ, արագ կերպով, գրանցում էին ստացել: Ինչո՞ւ գյուղացին չի կարող փոխել իր համայնքի ղեկավարին, ո՞վ է այդ օրենքը սահմանել, ինչո՞ւ և ո՞վ է նրան սատարում և նեցուկ կանգնում: Ավելացնենք նաև, որ նման համայնքապետը չի կարող աշխատել այդքան արցախյան հերոսներ տված գյուղում:
ՍՈՒՍԱՆՆԱ ՂԱԶԱՐՅԱՆ
