«Կեցցես Հռիփսիմե», «Սեւան» գյուղական կամավոր մարզական ընկերությունը եւ Քասախի մարզադպրոցը շնորհավորում են Հռիփսիմեին», «Արթուր Ալեքսանյանի ոսկեփայլ բրոնզե մեդալը», «Գյումրին ողջունում է օլիմպիական արծաթե մեդալակիր Արսեն Ջուլֆալակյանին»… Հարյուրավոր մարզասերներ այսպիսի պաստառներով էին այսօր ուշ երեկոյան եկել «Զվարթնոց» օդանավակայան` դիմավորելու ամառային 30-րդ օլիմպիական խաղերի Հայաստանի մեդալակիրներին ու նրանց մարզիչներին:
Լոնդոն-Երեւան չվերթի օդանավը ուշացումով վայրէջք կատարեց: Եվ այդ ընթացքում դիմավորողների շարքերը գնալով ստվարանում էին: Իսկ երբ մեր օլիմպիական մեդալակիրները դուրս եկան սպասասրահ, մի քանի տասնյակ լրատվամիջոցները նրանց մոտենալու հնարավորություն բավականին երկար ժամանակ չունեին՝ այնքան բուռն էր մարզասերների եւ հարազատների ոգեւորությունը:
Aravot.am-ը, որ օլիմպիական խաղերում մեր մարզիկների մասնակցությունը լուսաբանել է ամենայն մանրամասնությամբ, կրքերը մի փոքր հանդարտվելուց հետո մեդալակիրներին ու մարզիչներին դիմեց մի հարցով. «Ի՞նչ եք զգում առաջին անգամ հայրենի հողի վրա ոտք դնելով իբրեւ հաղթողներ»: Բոլոր երեք մեդալակիրներն էլ, ասես, խոսքերը մեկ արած, պատասխանեցին. «Այս պահին ոչինչ ասել չենք կարող: Շատ ենք հուզված»: Հունահռոմեական ըմբշամարտի հավաքականի գլխավոր մարզիչ, օլիմպիական չեմպիոն Լեւոնն Ջուլֆալակյանն ասաց. «Ուրախ ու երջանիկ եմ»: Բոլորի խոսքն էլ կարճ էր: Ու դա հասկանալի է: Բայց նրանք անպայման կխոսեն, երբ «ուշքի գան»:
Աշոտ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
