Հայաստանում կուսակցական համակարգի ճգնաժամ է, ինչի մասին, որքան էլ տարօրինակ լինի, վկայում է ամառը: Բոլոր կուսակցությունները հանգստանում են, մի մասը ակտիվ հանգստի մեջ է, մյուս մասը պասիվ: Մինչդեռ Հայաստանում կարծես թե հանգստի ժամանակ չկա, որովհետև բազմաթիվ են այն խնդիրները, որոնք հուզում են հասարակությանը, որոնք պահանջում են հրատապ լուծումներ, հանրային մոբիլիզացիա, որոնք պահանջում են քաղաքական ակտիվությունը, հանրության քաղաքական և քաղաքացիական շահերի սպասարկում, ամենօրյա ճնշում իշխանությունների վրա: Այդ խնդիրները բազմաբնույթ են, ներկայացնում են տարբեր ոլորտներ, տարբեր մարդկանց ու խմբերի են վերաբերում:
Սակայն Հայաստանի կուսակցական համակարգը հանգստանում է, իսկ ժամանակ առ ժամանակ տեղի ունեցող ասուլիսները և բողոքի ակցիաներին առանձին գործիչների մասնակցությունը ակտիվ աշխատանք չէ, որովհետև խոշոր հաշվով կուսակցություններից դա չէ, որ պահանջվում է, այլ պահանջվում են հանրությանը մատուցվելիք առաջարկներ, մեթոդներ, համակարգային և հայեցակարգային մոտեցումներ այս կամ այն խնդրի շուրջ հանրային լայն մոբիլիզացիա ապահովելու համար:
Ըստ ամենայնի, այդ ամենի հանդեպ անկենսունակության զգացումն էլ կուսակցություններին ստիպել է հղում անել ամռան վրա և դրանով իսկ խուսափել ակտիվ գործունեությունից: Միևնույն է, այդ գործունեությունը չի տալիս որևէ քիչ թե շատ նշանակալից արդյունք, հետևաբար որքան շատ լինեն դադարները, այնքան ավելի հեշտ կլինի փրկել դեմքը: Այդպիսով, Հայաստանում կուսակցությունները ավելի շատ դադարից դադարի են սպասում, քան ակտիվ գործունեության շրջանների: Այդ շրջանները նրանց համար ժամանակը մինչև դադար ձգելու միջոց է, այն հույսով, որ դադարից հետո կամ դրա ընթացքում կամ «էշը կսատկի, կամ էշի տերը»:
Դա շարունակվում է արդեն տարիներ շարունակ, ու ակհայտ է, որ էշերին ու նրանց տերերին չի լինում ոչինչ, և ինչ լինում է ՝ լինում է պետությանն ու հասարակությանը: Այս առումով, ակնհայտ է, որ Հայաստանում իշխանափոխություն ասվածը որպես հասկացություն պետք է ընդլայնել, քանի որ այսօր Հայաստանում իրենց իներտությամբ իշխանությանն օգնում են նաև քաղաքական կուսակցությունները, կամա, թե ակամա, և իշխանությունից բացի, նրանք ևս պետք է փոխվեն արմատապես, երկրում որևէ բան փոխվելու համար:
Կարդացեք նաև
«Ժամանակ»
