Ալվարդ Պետրոսյան. Շուշան Պետրոսյանը ինձ հարազատ մարդ չի
hayeli.am-ի հարցազրույցը գրող, հրապարակախոս Ալվարդ Պետրոսյանի հետ
-Տիկին Ալվարդ, ինչպե՞ս է Ձեր առողջությունը:
-Եթե ասեմ, որ օլիմպիականի առողջություն ունեմ, չեք հավատա` չէ՞: Բայց ուզում եմ և փորձում եմ առողջ ապրել:
-Եվ ի՞նչ եք անում այդ նպատակով:
Կարդացեք նաև
-Բարությամբ եմ աշխարհին նայում, հումորով եմ փորձում նայել որոշ իրողությունների, հավատով եմ նայում կյանքին, հավատում եմ Աստծուն, մարդուն, իմ ընկերներին, ուզում եմ ավելի շատ այդ էներգետիկայով ապրել:
-Խորհրդարանական ընտրություններից հետո ինչ-որ բան երկրում փոխվե՞ց, թե՞ ոչ, ի՞նչ զգացողություն ունեք:
-Դեռ չգիտեմ, երբ կգա սեպտեմբերը, կտեսնենք, թե ով ով է: Ես, ճիշտն ասած, հրաշքների հավատում եմ, ինքս իմ բնույթով որպես գրող, որպես մարդ այդ մաքրությունը մեջս պահել եմ, բայց առայժմ չեմ կարող ասել, թե հիացած եմ Ազգային ժողովի այս կազմով: Ես, ճիշտն ասած, մեր ժամանակ էլ, երբ պատգամավոր էի, էլի հիացած չէի, և դա լավ է: Ես ուզում եմ ոչ թե հիանալ, այլ կասկածել: Ես կարող եմ իմ անձի հետ կապված ինչ-որ հարցերում սխալվել, բայց չեմ ուզում երկրի հետ կապված սխալվեմ: Ազգային ժողովը երկրի բարձրագույն օրենսդիր մարմինն է, և մենք պետք է կասկածենք, հետապնդենք և հետևենք, որ լավ աշխատեն:
-Կարծիք կա, որ այս պառլամենտի քաղաքական բազմազանությունը համարվում է դրական առաջընթաց և քաղաքական ձեռքբերում, Ձեր կարծիքով իրո՞ք այդպես է:
-Ես կարծում եմ, որ քանակը միշտ չէ, որ որակ է դառնում: Այդ բազմազանությունը գուցե արտաքին աշխարհի համար լավ է, որովհետև նրանք սիրում են ասել` տեսեք այլընտրանք կա, բազմակարծություն կա և էլի նման բաներ:
Տարիներ առաջ շատ հետաքրքիր հումոր կար: Երբ որ սովետական Հայաստանը փլուզվեց, սկսվեց ՀՀՇ-ի իշխանությունը, ամուսինս շատ դառնացած հումուր արեց, ասաց. ՙԱյսքան տարի սպասում էինք, որ մերոնք կգան, ի՞նչ իմանայինք, որ մերոնք էլ ենք մենք՚: Դժբախտաբար, վերջերս հաճախ եմ հիշում այդ հումուրը: Քաղաքական բազմազանություն կոչվածի մեջ էլի մերոնք են: Ասում են` նույն գետը երկրորդ անգամ չեն մտնում, բայց մենք երկրորդ անգամ ենք նույն գետը մտել, և բազմազանությունից հրաշքների ակնկալիք չունեմ: Բայց չեմ էլ ուզում չար լինել, կռկռալ, սպասենք` գուցե ես սխալվում եմ. տա Աստված, որ ամեն ինչ լավ լինի:
-ԱԺ պատգամավոր Ռուբեն Հայրապետյանի հրաժարականն ու ՙՀարսնաքարի՚ միջադեպը ինչպե՞ս եք գնահատում:
-Հետևանքներ կան, որ գլխից պիտի կանխվի, որ Ռուբեն Հայրապետյանը հրաժարական տվեց, ռազմական բժիշկը կենդանացա՞վ: Սերո Խանզադյանը հանճարեղ բառ ունի` ՙտռպտկել՚, նշանակում է հղփանալ: Երբ որ տռպտկում ես` հղփանում ես, պիտի հասկանաս, որ երբ ցեխը ժայթքում է, լինում են նաև սայթաքումներ` տարբեր դրսևորումներով: Դրանցից մեկն էլ մարդասպանների դասը ստեղծելն ու պահելն է էս երկրում: Ի վերջո, մի օր էդ դասը պետք է վերջանա՞, թե՞ չէ:
-Չե՞ք կարծում, որ Սերժ Սարգսյանը, Ռոբերտ Քոչարյանը, որոնց մասին համակրանքով եք խոսում, պետք է պատասխանատվություն կրեն այդ մարդասպանների դասի համար:
-ՀՀՇ-ի օրոք սկսվեց այդ ամենը: Ո՛չ Ռոբերտ Քոչարյանը, ո՛չ Սերժ Սարգսյանը ամենազոր չեն. չեն կարող մեկ օրում այդ բոլոր երևույթները ոչնչացնել: Երբեմն տանտիկինն ստիպված է եփել այն, ինչ ունի, և ոչ այն, ինչ ուզում է: Քաղաքական և բարոյական այն մթերքը, որ մատուցվել է շատ մեծ հնարավորություններ չի տալիս: Իհարկե, Սերժ Սարգսյանը պիտի կարողանա ընտրություն կատարել ժողովրդի ու էդ օլիգարխների` տռպտկածների միջև: Բայց այդ ամենի համար ժողովուրդն էլ պետք է հնարավորություն տա: Մեր ժողովուրդը քաղաքական թատրոնին մեծ տեղ է տալիս, բայց պիտի կարողանաս թատրոնն էլ ճաշակով անել:
-Եթե ՙՀարսնաքարի՚ միջադեպի ու Վահե Ավետյանի մահվան շուրջ բարձրացված աղմուկը նկատի ունեք, ապա ի՞նչը Ձեզ դուր չի եկել:
-Գիտեք, երբ որ մեկը վեր է կենում, չափազանցված ատելությամբ խոսում է Ռուբեն Հայրապետյանի մասին , մյուսն էլ հակառակ ծայրահեղությունն է պնդում` ասելով, որ Ռուբեն Հայրապետյանն ի՞նչ կապ ունի, դա թատրոն է դառնում: Այն, ինչ կատարվել է, դա երևույթ է, անձնավորված չի կարելի մոտենալ:
-Եթե երևույթ է, ուրեմն կա՛մ պիտի բոլոր օլիգարխները մանդատից հրաժարվեին, կա՛մ էլ Հայրապետյանը չպիտի հրաժարվեր:
Բայց էդ մանդատը վայր դնելը ի՞նչ մեծ զոհաբերություն է որ: Մարդու կյանքն ու ամբողջ երկիրը տակնուվրա անող երևույթների համեմատ, որով զբաղված է օլիգարխիան, մանդատը վայր դնելը մեծ հերոսություն չի:
-Մի քիչ էլ խոսենք ոչ օլիգարխ պատգամավորներց, որպես Ձեզ հարազատ մարդու` Շուշան Պետրոսյանի երկու ամսվա խորհրդարանական գործունեությունը ինչպե՞ս եք գնահատում:
Շուշանը ինձ հարազատ մարդ չի, ես կենսաբանական կապերը չեմ կարող ուրանալ, բայց ինձ հարազատ մարդը պարտադիր չի, որ ինձ հետ կենսաբանական կապ ունենա: Այսքանը, խնդրում եմ առանց մանրամասնելու: Իսկ նա ի՞նչ պատգամավորական գործունեություն է արել որ, դեռ չի արել, կանի:
Հարցազրույցը` Կարինե Սարիբեկյանի
