«Բոլորս նեղվում եւ անհանգստանում ենք հասարակական մթնոլորտի բթությունից եւ ճահճացումից, իսկ վերջին շրջանի հասարակական-քաղաքական ակտիվությունը կարծես արտիստիկ տարրեր է մտցնում մեր կյանք»,-այսօր «Հայելի» ակումբում ասաց թատերագետ Արա Խզմալյանը:
Բանախոսը խորհրդանշական համարեց այն իրադրությունը, երբ Մաշտոցի պուրակում հավաքված ակտիվիստները թուjլ չէին տալիս կրպակներ տեղադրել. «Ծննդատան կողքին քաղաքացիական մշակույթ էր ծնվում, ինչը դրական եմ գնահատում: Մտավախություն ունեմ այն մարդկանց առնչությամբ, ովքեր կարծում են, թե տեր են այս հասարակությանը եւ միջավայրին: Նրանք, ովքեր թքած ունեն երկրում տեղի ունեցող իրադարձությունների վրա, կարծես խոպանում ապրելիս լինեն: Մինչդեռ մյուսներն իրենց եւ ընտանիքների ապագան կապում են այստեղի հետ»:
Արա Խզմալյանի խոսքով՝ անհրաժեշտ է հստակ ամրագրել, որ քաղաքացիական հասարակությունն ընդդիմադիր կեցվածք ունի իշխանության հանդեպ՝ առանց քաղաքական նպատակների. «Ինձ չի ուրախացնում քաղաքացիական շարժումներում ընդդիմադիր դեմքերի տեսնել: Ցավոք, պարզվում է, որ նախաձեռնողներն իրենք չեն: Նրանք միշտ հայտնվում են վերջում, երբ արդեն բարձրացած է լինում բողոքի ալիքը, եւ փորձում շահել ինչ-որ քաղաքական միավորներ»:
Թատերագետը բացասական է վերաբերվում նաեւ համազգային կուսակցականացմանը. «Դրանից խայտառակ բան չկա: Դա վերջնականապես դիմազրկում է մեր միջավայրը, որովետեւ կուսակցությունից դուրս սեփական կարծիք ունեցող մարդիկ չեն մնում, եւ դառնում ենք գորշ կուսակցական զանգված: Ես չեմ հասկանում՝ այսքան երիտասարդ ինչո՞ւ է մտել կուսակցություններ: Չե՞ն կարող խնդիրները բարձրաձայնել առանց կուսակցությունների»:
Կարդացեք նաև
Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ
