«Երեխաներին բեր, գոնե թող փայտացման դեմ պատվաստումը ստանան, հրաժարվում ես` առանց լսելու ու առանց կոնկրետ պատճառի»,- պոլիկլինիկայի միջանցքում բուժքույրը փորձում է համոզել երկու թոռան տեր տատին` չհրաժարվել պատվաստումներից:
«Ես իրոք չեմ վստահում ոչ մեկին, ես չգիտեմ` էդ ինչ թույն են լցնելու էրեխեքիս մեջ, ոչ մի բանն էլ Հայաստանում վստահություն չունի, էրեխեքիս ես իմ ձեռով չեմ թունավորի»,- իր դիրքորոշումն է պարզաբանում 62-ամյա Հայկուշ Ասատրյանը:
Երևանի թիվ 20 պոլիկլինիկայի մանկական բաժնի վարիչ Անահիտ Զորյանը լրացնում է բուժքրոջը. «Եթե հնարավոր է կանխարգելել ինֆեկցիան, ինչու չանել: Եթե չպատվաստենք, հիվանդությունները գլուխ կբարձրացնեն: Հիմա ասում են` դե, լավ, որ իմ երեխան էլ չպատվաստվի, կլինի, էլի: Կլինի, բայց որովհետև իմ ու քո երեխաները պատվաստված են»:
Բժիշկները համակարծիք են՝ այսօր, առավել քան երբևէ, պատվաստումներն անհրաժեշտություն են և առաջնահերթ երեխաների համար: Ըստ պատվաստումների պլանային օրացույցի` Հայաստանում երեխան առաջին պատվաստումը ստանում է ծննդատանը` ծնվելուց հետո 24 ժամի ընթացքում: Առաջին պատվաստումն արվում է հեպատիտ B-ի (ինչպես ընդունված է ասել` դեղնախտի) և տուբերկուլոզի դեմ:
Ծննդատնից դուրս գալուց հետո երեխաները նախատեսված պատվաստումները անվճար ստանում են արդեն պոլիկլինիկաներում, որտեղ 6-շաբաթական հասակում պատվաստվում են հնգավալենտ վակցինայով` դիֆթերիայի, փայտացման, կապույտ հազի, հեպատիտ B-ի ու հեմոֆիլուս ինֆլուենզա B տիպի հիվանդության դեմ: Այս հինգ հիվանդությունների դեմ պատվաստումն արվում է մի ներարկումով ու նույն վակցինայով, զուգահեռ տրվում է պոլիոմիելիտի դեմ պատվաստանյութը, որ երեխան ստանում է բերանի մեջ կաթեցնելու միջոցով:
Մինչև 6 տարեկան երեխաները պարբերաբար պատվաստվում են տարբեր հիվանդությունների դեմ` օրացուցային պլանի համաձայն, 6 տարեկանում երեխան ստանում է մանկական տարիքի համար նախատեսված վերջին պատվաստումները:
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ