«Մեկ-երկու-երեք-չորս, մեկ-երկու-երեք-չորս…». թվերը մտքում հաշվելով ու ծափ տալով` իրար հետևից նույն պարային շարժումներն են կատարում շարք կազմած 11 աղջիկ:
Նրանք զգում են իրենց կատարած յուրաքանչյուր շարժման ռիթմը, թռիչքներից ու արագ պտույտներից ոգևորվում են, ժպտում միմյանց, իսկ մատների նազանքից ու պարային շարժումներից հնչում է երաժշտություն, որն իրականում չկա, բայց նրանց նայելիս լսում ես:
Արդեն 5 տարի է՝ Հայաստանի խուլերի միավորման մշակույթի և սպորտի պալատն ունի հայկական պարի խումբ, որտեղ հաճախում են լսողության խնդիրներ ունեցող աղջիկներ:
23-ամյա Մարիա Պետրոսյանը, ով այս տարի Հայաստանում խուլերի գեղեցկության մրցույթում գրավել է առաջին տեղը, արդեն 4 տարի պարի խմբակ է հաճախում, 5 տարի՝ մնջախաղի:
«Չեմ լսում, բայց սիրում եմ պարել: Տանը նստեմ` ի՞նչ անեմ, ավելի լավ է գամ այստեղ, պարել սովորեմ, զբաղվեմ: Դե, դպրոցն ավարտելուց հետո մեզ՝ խուլերիս, աշխատանքի չեն ընդունում՝ մեկնաբանելով, որ մեզ հետ չեն կարող շփվել: Բայց ես նույնիսկ գրելով կարող եմ խոսել ու աշխատել»,- ասում է Մարիան ժեստերի լեզվով:
Այս տարի հուլիսին նա առաջին անգամ մասնակցելու է Պրահայում անցկացվող խուլերի միջազգային գեղեցկության մրցույթին:
«Այնտեղ աշխարհի տարբեր տեղերից խուլեր են գալու՝ տարբեր մշակույթներից ու տարբեր ժեստերի լեզուներով: Ինչ-որ բան մենք կսովորենք նրանցից, ինչ-որ բան նրանք՝ մեզնից,- ասում է Մարիան: – Շատ եմ ուզում ընդգրկվել տասնյակի մեջ ու հաղթել, դա երազանքս է: Բայց եթե չհաղթեմ, ուրախ եմ, որ այնտեղ հայկական դրոշը կբարձրացնեմ»:
Մարիան պարին զուգահեռ ծաղիկների ձևավորմամբ ու նկարչությամբ է զբաղվում և մեծ ցանկություն ունի աշխատելու դիզայներական ձևավորման ոլորտում:
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ
