Մեկ մոմ ենք վառելու ամենքս` ի հիշատակ մեկ անմեղ զոհի, և ի դեմ նրա` աղոթելու ենք ազգովի բոլոր այն հայորդիների համար, որոնց անուններն անգամ չիմացանք, թեև նրանք էլ այլոց մեղքերի պատճառով խաչը դեպի իրենց Գողգոթան տարան: Աշխարհի ամենատարբեր անկյուններում գտնվող հայերս մեկական մոմ ենք վառելու այն մտքով, թե այդ ինչպես պատահեց, որ մեկ խավի աչքում իրենց իսկ հայրենակիցները հանկարծ վերածվեցին թշնամիների, և որ ատյանների առջև են պատասխան տալու այն նույն մարդիկ, ովքեր շարունակում են դեռ իրենց ազգակիցների նկատմամբ թշնամանք սերմանել:
Մեկ մոմ ենք վառելու այսօր թե’ եկեղեցիներում և օջախներում, թե’ սգո քայլերթի ժամանակ, և ջանք գործադրելու լուծել հանելուկը, թե այդ ում ծրագրով է մեկնումեկը պարբերաբար դեպի զոհասեղան ուղեկցվում, և ինչու են պակասություններ տալիս օջախներն ու մեր հնամյա վայրերը: Մեկ մոմ ենք վառելու ի պատիվ մի սպայի , որի գործը հայ զինվորներին՝ մեր իսկ երիտասարդությանը, բուժելն է եղել եւ պահանջելու ենք, որ նրա՝ Վահե Ավետյանի աճյունը մեկ օր Եռաբլուր տեղափոխվի՝ իբրեւ մեկի, ով ողբերգական իր մահով մեզ վերամիավորվելու եւ բաժան-բաժան չլինելու հին ճշմարտությունը իրականություն դարձնել հորդորեց, ինչպես որ ոչ այնքան էլ հեռավոր 1988-ին էր:
Մեկ մոմ ենք վառելու ու հազարների բազմապատկված, այդ տեսարանն այնուհետ մի ջահաթափորի է նմանվելու, որն առաջին հերթին Վահեի լուսավոր պատկերի շնորհիվ է ցրելու մեր հոգու մութն ու ստվերները, որպեսզի կարողանանք երկարվող այդ մոմաթափորի լույսերով վերագտնել պայքարելու եւ հաղթելու ունակությունները մեր: Մեկ մոմ ենք օրվա ամենտարբեր ժամերին վառելու եւ մեր իսկ հիշողությանը հրամայելու, որ այս անգամ եւս մոռացության չտրվի վերջին դեպքը, դեմքն ու անունը, քանզի միայն այդ ճանապարհով ենք ի վիճակի բացառել ամեն կարգի անպատիժ մնացող սպանությունները եւ հայ սպայի արժանապատվության ստորացումը: Մեկ մոմ կվառենք ու կհավատանք, որ ձգվող այդ մոմերի շարանով լուսովորվելու է Վահե Ավետյանին դեպի դրախտ տանող ճանապարհը:
