Ինչու Հայաստանի Հանրապետությունը չունի ստեղծագործական միությունների մասին օրենք. այսօր այդ հարցն էր քննարկվում «Հենարան» ակումբում: Նկարիչների միության նախագահ Կարեն Աղամյանն ասաց, որ արդեն պետք է պայքարել: Յոթ-ութ տարի արվեստի մարդիկ խնդրում են, առաջարկում են, որ վերջապես ընդունվի համապատասխան օրենք. «Շատ երկրներում այն կա եւ օգնում է կերպարվեստին, գրականությանը… Ըստ այդ օրենքի՝ պետությունը իր վրա որոշ պարտավորություններ է վերցնելու: Երիտասարդական թեւի նկարիչները մեղադրում են ինձ, որ ես ավելի շուտ չեմ զբաղվել այդ խնդրով»:
Նկարիչների միության երիտասարդ անդամ Վահագն Գալստյանի համար նոր արվեստանոց ունենալը երազանք է: Ըստ նրա՝ մինչեւ չլինի պետական ուշադրություն, իրենք չեն կարող արվեստանոցներ ունենալ:
«Ստացվում է՝ առանց կարգավիճակի չի կարող լինել արվեստանոց: Մենք պահանջում ենք, որ արվեստանոցները քիչ հարկվեն, նախկին պարտքերը մարվեն, լինեն ազատ տարածքներ, որպեսզի մենք օգտագործենք դրանք` ըստ նպատակի: Մենք հիմա պատրաստվում ենք դիմել նախագահին, ԱԺ-ին եւ վարչապետին»,-ասաց երիտասարդ նկարիչը:
Կարեն Աղամյանն էլ հավաստիացնում է` իրենց խնդիրները բազմազան են. «Օրինակ՝ այն ժամանակ նկարիչը ստեղծագործելու համար ստանում էր ստաժ եւ հետո ունենում էր թոշակի ակնկալիք, իսկ հիմա չկա դա»:
Աղամյանի խոսքով, եթե չլիներ միությունը` կերպարվեստը կմահանար: Ինչո՞ւ օրենքը չեն ընդունում, միության նախագահը կոչ է անում հարցնել իշխանություններից. «Մեզ ասում են այո, բայց նույնիսկ օրակարգ չի մտել: Պետությունը պետք է պաշտպան կանգնի ստեղծագործող մարդուն: Մեր հույսերը ավելացել են, երբ Շուշան Պետրոսյանը անցել է ԱԺ: Նրա հայրը, ով նույնպես գեղանկարիչ է, զրուցելով ինձ հետ, ասաց` անպայման կօգնի: Համոզված եմ` օրենքը կընդունվի»:
Արամ ԱՐԱՐԱՏՅԱՆ
