ԵԱՀԿ-ն հրապարակեց խորհրդարանական ընտրությունների մասին վերջնական զեկույցը, որը պարունակած գնահատականներով, բացարձակապես չի տարբերվում նախնականից: Սակայն այն ընդհանրական մոտեցումը, որը դրսևորել են այս զեկույցը կազմողները, վիրավորանք է ոչ միայն Հայաստանի իշխանության, այլև ողջ ժողովրդի նկատմամբ:
Օրինակ, ինչպե՞ս հասկանալ, որ մի կողմից նշում են, թե ընտրություններն անցել են «բարեփոխված օրենսդրությամբ», իսկ մյուս կողմից` ընդգծում, որ«որոշ ուժեր» չարաշահել են վարչական ռեսուրսը, սահմանափակել մարդկանց ընտրության ազատությունը, ընտրողների նկատմամբ սպառնալիքներ կիրառել ու էլի հազար ու մի նման բաներ, և դրանք համարել
Հայաստանի ստանձնած միջազգային պարտավորությունների խախտում: Խախտումների ու թերությունների այն ծավալը, որը ներկայացվում է, ընտրությունների նկատմամբ հանրային վստահության դեֆիցիտի մասին վկայող իրողությունների թվարկումն ու ներկայացումը այս ժողովրդին հարգող որևէ կազմակերպության իրավունք չպիտի տար ընտրությունները օրինական համարել: Որովհետև ստացվում է, որ մեր դեպքում նույնիսկ ձեռքբերում է, որ կարողացել ենք առավելապես խաղաղ քարոզարշավ անցկացնել: Բայց մի՞թե այս վերաբերմունքի համար մեղավոր է ԵԱՀԿ-ն:
Երբ մի ժողովուրդ հանդուրժում է իշխանության հետ փոխհամաձայնությամբ ընտրությունները քվեապոռնկության վերածելու իրողությունը, ուրիշից իր նկատմամբ հարգանք պահանջելու բարոյական իրավունք պետք է որ չունենա:
Կարդացեք նաև
«Երկիր»
