Կրկին վերաբացված DIY ակումբում ցուցադրվում էին ֆիլմեր «Մեկ կադր» փառատոնից: Կարծ ֆիլմերի միջազգային այս փառատոնը հիմնադրվել է 2003 թվականին ռեժիսոր Գագիկ Ղազարէի կողմից: Այս տարի այն անց է կացվել մայիսին:
Ի սկզբանե, փառատոնը նախատեսված էր 1 րոպեանոց ֆիլմերի համար, որոնք մեկ կադրով էին նկարված: Հետագայում արդեն, ինչպես նշում է հիմնադիր նախագահը, փառատոնին սկսեցին ներկայացնել կարճամետրաժ ֆլիմեր, քանի որ 1 րոպեյանոց ֆորմատում ռեժիսորներն արդեն սպառել էին իրենց ասելիքը և աճի կարիք ունեին:
Իսկ DIYում ցուցադրվեցին ժյուրիի հատուկ հիշատակման արժանացած 2 ֆիլմեր, ինչպես նաև՝ առաջին տեղը գրավածը: Առաջինը արգենտինական էր՝ Դամիան Դիոնիսիոյի «Բացակա հայացքները»: Այն աբստրակտ կերպով ներկայացնում էր Արգենտինայի վերջին 40 տարվա պատմության հետքը երեխաների վրա: Այն, որ այսօրվա սերունդից շատերի ծնողները սպանվել են, իսկ իրենք նույնիսկ չգիտեն, թե ով են:
Երկրորդը իսպանացի ռեժիսոր Դավիդ Մունօզի «Եվս մեկ գիշեր երկրի վրա» ֆիլմն էր, որ նկարվել էր Եգիպտոսում, որտեղ երթևեկությունն աշխարհում ամենաահավորն է, հեղափոխության օրերին: Ամբողջ ֆիլմի ընթացքում ներկայացվում են երկխոսություններ տաքսիստների և ուղևորների միջև: Խաղի կանոնների՝ մեքենայում տեղադրված տեսախցիկի մասին գիտեին իհարկե միայն տաքսիստները: Մարդիկ խոսում էին Թահրիրի (Ազատության) հրապարակում կատարվող դեպքերի վերաբերյալ, իրենց կյանքի ծանր պայմաններից և այլն: Այնուամնայնիվ, մինչ նրանք զրուցում էին, երկրում հեղափոխություն էր կատարվում: Դիտմանը ներկա գտնվողները փորձեցին զուգահեռներ տանել Հայաստանի և Եգիպտոսի միջև: Մի քանիսը կարծում էին, որ այստեղ ու այնտեղ տաքսիստ ուղևոր խոսակցությունները միանգամայն այլ թեմաներով են գնում, իսկ մյուսներն էլ հիշեցին, որ շատ են խոսել քաղաքականությունից վարորդի հետ:
Եվ վերջապես հաղթած ֆիլմը լեհական արտադրության «Սառեցված պատմվածքներն» էին: Ինչպես նշեց ժյուրիի անդամ կինոտեսաբան Շահանե Յուզբաշյանը, դժվար է միանշանակ ասել, թե ինչ է խորհրդանշում այս ֆիլմը: Ամենայն հավանականությամբ՝ Լեհաստանի վերջին դեպքերի՝ կապված իրենց կառավարության ավիավթարի հետ, արձագանքն է երիտասարդների աչքերով: Ֆիլմում առկա էր լեհերին բնորոշ սառությունն ու անտարբերությունը, բայց այդ ամենը ներկայացված էր հումորով, ինչն էլ հենց օգնել էր ժյուրիի մեկ այլ անդամ Ծովինար Նազարյանին ընտրություն կատարելու՝ հօգուտ այս ֆիլմի:
Ցավոք, այս ֆիլմերը հնարավոր չէ ազատ գտնել ինտերնետում, սակայն կազմակերպիչները խոստացան, որ այսպիսի դիտումներ դեռ նորից կանցկացվեն:
Ագնես Գասպարբեկ՝ mynews.am
