Ոնց որ բաց դուռ լինենք։ Դրսից ով ինչ ուզի՝ կիմանա Հայաստանի մասին։ Քթներիս տակ Ադրբեջանն է, շնչես՝ կլսի… Տեղի-անտեղի՝ տվյալներ են հաղորդվում, տեղից ելնողը ինչ որ գիտի, մեյդան է հանում… Անպարտելի ենք, անպարտելի՜… Սա էլ հո ընտրություննե՞րը չեն, որ տարբեր հնարքներ գործի դնելով՝ անհաղթ լինելու տպավորություն ստեղծենք։ Սա էլ հո ավտոբուսներով ընտրատարածք տարվող քաղաքացինե՞րը չեն, որ ինչ հեքիաթ ուզեք՝ պատմեք… Պատերազմի մեջ գտնվող երկիրն առաջին հերթին պիտի մոբիլիզացնի իր ռազմական լրատվությունը, որպեսզի արտահոսք չլինի, որպեսզի ինֆորմացիան ծառայեցվի իր օգտին։ Տարբեր լրատվամիջոցներով սահմանամերձ տարածքների վերաբերյալ անվերահսկելի տեղեկատվությունն ու տեսանյութերով դիրքերը ցուցադրելը, կարծում եմ, ամենամեղմ արտահայտությամբ՝ «թուրքին ռազվեդկա տալ է նշանակում»։ Պատկերացնո՞ւմ եք այն օգնությունը, որ մատուցում ենք հակառակ կողմին։ Սահմանամերձ, թիրախային կետերը պետք է դառնան փակ զոնա, ինֆորմացիայի ոչ մի արտահոսք, ավելին՝ դեզինֆորմացիայով մոլորեցնել թշնամուն։
Հասմիկ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆ
«Հրապարակ»
