Հատված երգահան Էդուարդ Զորիկյանի հետ հարցազրույցից:
– Քանի որ ժամանակ առ ժամանակ հրադադարի ռեժիմը խախտվում է, տեսնո՞ւմ եք պատերազմի վերսկսման վտանգ։
– Ես համարում եմ, որ պատերազմն ավարտված չէ։ Պատերազմն ավարտվում է այն դեպքում, երբ որ թշնամիդ է համաձայնում, որ այն ավարտվել է։ Քանի թշնամին չի համաձայնել այդ ավարտին, այսինքն՝ չի ստորագրվել ինչ-որ մի
փաստաթուղթ, պատերազմն ավարտված չէ։ Պարտությունը պիտի ընդունի թշնամին, ոչ թե մենք պիտի ասենք՝ հաղթել ենք. հաղթանակն այն ժամանակ է գրանցվում, երբ թշնամին ասում է՝ ես պարտվեցի, դու ուժեղ ես։ Երբ որ դա չի ասվում, ինչքան էլ ասես՝ ես հաղթել եմ, մեկ է, թշնամին քեզ հարվածելու է, որովհետեւ ինքն իր պարտությունը չի ընդունել։ Հիմա մեր պատերազմն այդ վիճակին է, քանի դեռ ադրբեջանցին չի ընդունել իր պարտությունը, ոչ մի հաղթանակի մասին խոսել չի կարելի։ Այդքան որ թերթերով, հեռուստատեսությամբ նշում են՝ հաղթանակ, այդ ցուցամոլությունն ահավոր բան է, պատերազմը դեռ ավարտված չէ, մենք պատերազմի մեջ ենք։ Հրադադարը ընդամենը նշանակում է հը-րա-դա– դար, հիմա այդ դադարը կլինի 2 վայրկյան թե 2 հարյուր տարի, ոչ ոք չգիտի, բայց դա ընդամենը հրադադար է, այսինքն՝ մենք պատերազմի մեջ ենք։
Կարդացեք նաև
– Ի՞նչ եք կարծում, նման դեպքերից հետո Հայաստանը պե՞տք է
հակահարված տա։
– Ես երբ հեռուստատեսությամբ լսում եմ, որ հակառակորդն ամբողջ
օրը կրակահերթ է բացել, ու մեր բանակը պատասխանեց համապատասխան գործողություններով, դա իհարկե շոյում է, հարվածը պետք է
ենթադրի հակահարված, գուցե հակահարվածը 2 անգամ ավելին պետք է լինի, որ հասկանան՝ իրենց ամեն հարվածը 2 անգամ ավելի կորստի է բերելու, ու եթե մերոնք չեն պատասխանում, չես կարող ասել, թե ինչ քաղաքական քայլերից ելնելով չեն պատասխանում։ Բայց, որպես անձ, ես իհարկե կուզեմ, եթե եղավ հարված՝ լիներ հակահարված ու 2 անգամ ավելի, որ թշնամին հասկանար, որ իր ամեն մի նման քայլը բերելու է ավելի վատ հետեւանքի։
Սոնա ԱԴԱՄՅԱՆ
«Հրապարակ»
