Հումորիստ, մասնագիտությամբ ռեժիսոր Գեւորգ Ենոքյանի բնավորության կամ անձնական կյանքի մասին երբեւէ չես լսի իրենից. «Ես առանձնապես չեմ սիրում պատմել իմ մասին»,-ասում է նա: Մեծ տեղ է հատկացնում ինտելեկտուալ հումորին եւ կարծում է, որ հումորը բարդ ժանր է: Համեստորեն ասում է, որ դեռ իրեն հումորիստ չի համարում եւ յուրաքանչյուր հաջողություն համարում է իր առաջին քայլը այդ բնագավառում: Սկսել է համալսարանական КВН-ից:
«Մի քանի տարի առաջ ցանկությունս մեծ էր մասնակցելու եւ իմ ներդրումն ունենալու այս ասպարեզում: 2010 թվականին զրոյից ստեղծեցինք թիմ, սկզբում մեծաքանակ էր, սակայն հետագայում հիմնական կազմում մնացինք 4-5 հոգով: Թիմը երկու անուն է ունեցել՝ «Pozitiv» եւ «Restart»: Երկու անունն էլ թիմակիցս՝ Գրիգորն է ընտրել: Ուրախ եմ, որ մինչեւ այսօր միասին ենք աշխատում. այս պահին ընկերներս սցենար են գրում, իսկ ես գլուխ եմ պահում»,-կատակում է Գեւորգը: Սիրում է КВН-ը: Հաճույքով է հիշում այն ամենը, ինչ կապված է դրա հետ.«КВН տվել է այն, ինչ ժամանակին՝ դպրոցական այբբենարանը»: Մինեւ այսօր չի կարողանում մոռանալ, թե ինչպես են համալսարան մտել պատուհանից, որպեսզի անեն հերթական փորձը. «Երեկոյան ուշ ժամ էր, իսկ դռնապահին ոչ մի կերպ հնարավոր չեղավ համոզել: Մենք էլ ստիպված երկրորդ հարկի պատուհանից ներս մտանք եւ բավականին երկար մնացինք ու արեցինք փորձը: Եթե մի բան շատ ես ուզում, ոչ մի արգելք չի կարող խաթարել դրա իրագործմանը»: Միջադեպեր շատ են եղել. Հիշում է դրանցից մեկը.«Ամեն անգամ բեմ բարձարանալուց առաջ խմում ենք քաջության համար: Այդ օրը շատ խմեցինք, արդյունքում ես մոռացա բառերս, թիմակիցներս էլ մի քանի բան խառնեցին, արդյունքում պարտվեցինք: Դա եղավ մեր առաջին եւ վերջին պարտությունը»: Այս դեպքից հետո նրանք հասկացան, որ քաջության համար պետք չէ խմել, այլ պետք է խմել հաղթանակների համար:
Նա բարձր է գնահատում իր լսարանին. «Սպառողն է թելադրում շատ անգամ ապրանքի որակը»: Թերեւս սա է պատճառը, որ նրա ցանկությունն է ունենալ ճաշակով հանդիսատես:
Քրիստինա Միրզոյան
