Անդրադառնալով Վարդան Ղուկասյանի՝ Գյումրիի քաղաքապետի պաշտոնից հրաժարվելու մասին տեղեկություններին, վերջինիս մամուլի քարտուղարը հայտարարել է, թե «դա ֆոլկլոր է, եւ ես չգիտեմ, թե ո՞ւմ թույլ մտքի տխուր արգասիքը կարող է լինել»։
«ՉԻ»- Ըստ երեւույթին այս հայտարարության հեղինակը լավ չի հասկացել «ֆոլկլոր» բառի իմաստը եւ չգիտի, որ ֆոլկլորի հեղինակը ժողովուրդն է («ֆոլկ» նշանակում է ժողովուրդ): Ընդ որում՝ ժողովրդական բանահյուսությունն իսկապես շատ հաճախ ցանկալին ներկայացնում է որպես իրականություն, այսինքն՝ տվյալ դեպքում գյումրեցիներն իսկապես երազում են ագատվել իրենց քաղաքապետից։ Ինչ վերաբերում է գյումրեցիների ժողովրդական բանահյուսությունը «թույլ մտքի տխուր արգասիք» անվանելուն, ապա այստեղ երեւի ճշմարտության հատիկ կա. «ուժեղ մտքի» տեր ժողովուրդն այսքան երկար չէր հանդուրժի Վարդան Ղուկասյանի նման քաղաքապետին։ Չնայած՝ հայաստանյան իրողություններն այնպիսին են, որ «ուժեղ միտքը» քիչ է:
«Չորրորդ ինքնիշխանություն»
