Հատված քաղաքական եւ ընտրական տեխնոլոգիաների փորձագետ Արմեն Բադալյանի հետ հարցազրույցից:
– Կոնգրեսի շուրջ տեղի ունեցող պրոցեսները ինչպե՞ս եք գնահատում։ Մասնավորապես, տեսակետ կար, որ «Հանրապետություն» կուսակցության առաջնորդ Արամ Սարգսյանը դուրս է գալու Կոնգրեսից, որ նախագահական ընտրություններում առաջադրվի։ Երեկ, սակայն, նա հայտարարեց, որ չի առաջադրվելու։ Այդ դեպքում ի՞նչ իմաստ ուներ նրա այդ քայլը։
– Յուրաքանչյուր կուսակցություն ինքն է որոշում՝ գտնվել Կոնգրեսի մեջ, թե ոչ, բայց Կոնգրեսը ունի մեկ լուծելու խնդիր, եթե ստեղծման պահից մինչեւ մայիսի 6-ի «ընտրությունները» տակտիկական առումով ներկայանում էր «բազմակուսակցական» դաշինք, ապա մայիսի 6-ից հետո պետք է իր առջեւ դնի ուրիշ խնդիր՝ փաստացի Կոնգրեսը քաղաքական մեկ կուսակցություն է, եւ ժամանակն է, որպեսզի դե յուրե վերածվի նրան, ինչ որ դե ֆակտո գոյություն ունի, այսինքն՝ մեկ կուսակցության։ Կոնգրեսի խնդիրն է նաեւ բարձրացնել եւ արդյունավետ դարձնել իր կազմակերպչական գործունեությունը եւ ընկալելի լինել արտաքին քաղաքական կենտրոնների մոտ։ Ահա այս 3 խնդիրները լուծելով, Կոնգրեսը կարող է ուժեղանալ կամ թուլանալ։ Իսկ մեկ կուսակցություն Կոնգրեսից դուրս կգա կամ դուրս չի գա, դրանով Կոնգրեսը չի թուլանում, չի ուժեղանում։ Եթե Կոնգրեսն իր որակը չփոխի, կթուլանա, եթե փոխի՝ կուժեղանա, անկախ այն բանից՝ այնտեղից դուրս կգան, թե դուրս չեն գա։ Կոնգրեսը ավելի լուրջ խնդիրներ ունի լուծելու եւ պետք է դրան գնա։ Կհաջողվի, ուրեմն՝ ապագա կունենա, չի հաջողվի, ուրեմն՝ սա կլինի վերջին ԱԺ-ն, որտեղ կլինի ՀԱԿ-ը։
Կարդացեք նաև
Լուսինե ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ
«Հայկական ժամանակ»
