Ապրիլի 29-ին Մաշտոցի պուրակում կատարված իրադարձությունների կապակցությամբ մայիսի 8-ին քրեական գործ հարուցելու և այդ մասին միայն երկու օր անց հայտնելու Ոստիկանության որոշումն այլ կերպ, քան քինախնդրություն, դժվար է անվանել:
Այս քայլով Ոստիկանությունն ընդամենը հաստատում է, որ ծառայում է կոնյունկտուրային և իշխանության քաղաքական շահախնդրությանը, այլ ոչ թե օրինականությունը պաշտպանելու իր իրական կոչմանը: Եթե իսկապես քրեական գործ հարուցելու բավարար հիմքեր կային, ապա օրենքի տառով առաջնորդվող Ոստիկանությունը պետք է այդ քայլին դիմեր անմիջապես, այլ ոչ թե սպասեր ընտրությունների ավարտին` ակնհայտորեն հասարակական տրամադրություններն իշխանության դեմ չլարելու նկատառումով: Հակառակ դեպքում ստացվում է, որ տասը օր շարունակ Ոստիկանությունը չէր կարողանում պարզել` քրեական գործ հարցուցելու հիմքեր ունի՞, թե՞ ոչ:
Եթե այդպես է, ապա սա լիակատար պատկերացում է տալիս, թե որքան օպերատիվ և արդյունավետ է գործում հայրենի Ոստիկանությունը: Սա պարզորոշ ցույց է տալիս, որ երբ Սերժ Սարգսյանը Մաշտոցի պուրակում բուտիկներն ապամոնտաժելու հրահանգ էր տալիս, մտածում էր ընդամենը հասարակության հետ ժամանակավոր «հրադադարի» մասին:
Իշխանությունը, փաստորեն, շարունակում է առաջնորդվել իր ամենազորության և անպարտելիության կարծրատիպով` չհամակերպվելով այն մտքի հետ, որ, հանրությունը, քաղաքացին կարող են թեկուզ չնչին հաղթանակի հասնել իր նկատմամբ:
Կարդացեք նաև
«Երկիր»
