Եվ այսպես, մայիսի 6-ի ընտրությունների արդյունքում ձայների նվազագույն շեմը հաղթահարած բոլոր ուժերը գնալու են խորհրդարան` անկախ ընտրություններին տրված նրանց «սահմռկեցուցիչ» գնահատականներից: Գնալու են, որ ԱԺ ամբիոնից «օր ու արեւ» չտան ընտրությունները կեղծած իշխանություններին: Եվ ՀԱԿ-ը, եւ ՀՅԴ-ն, եւ «Ժառանգությունը» տարբեր տոնայնությամբ, տարբեր ձեւակերպումներով, սակայն արձանագրել են, որ ընտրություններն անցել են աննախադեպ կեղծիքներով: Արձանագրել են, սակայն որեւէ մեկը չի հրաժարվել ոչ լեգիտիմ խորհրդարանում իր «լեգիտիմ մասնաբաժինն» ունենալու հնարավորությունից: Ընդ որում, բոլոր այդ ուժերը պատգամավորական մանդատները վերցնելու իրենց որոշումը ներկայացնում են որպես մեծագույն զոհողություն` հասարակության առաջ, քանի որ ԱԺ են գնում իրենց «պայքարը շարունակելու համար»: Այսինքն` ծառայում են ժողովրդին: Ասվածն ամենեւին չի նշանակում, թե ընտրությունների արդյունքները բոյկոտելն ամենաարդյունավետ եղանակն է: Սակայն, եթե այս ուժերն իրականում համարում են, որ ընտրությունները կեղծվել են, եւ պայքարում են իշխանությունների դեմ, ապա խորհրդարան չգնալով` նրանց պայքարն ավելի առարկայական կարող էր դառնալ, իշխանության ամենաթողությունն ավելի կզսպվեր, քան ԱԺ ամբիոնից ունենալիք նրանց «կրակոտ» ելույթների արդյունքում: Իշխանությունն ընտրությունները կեղծել է այնքան համակարգված ու անթերի, որ արժանացել է միջազգային հանրության բարձր գնահատականին: Հիմա իշխանությանը պետք են «ազատ եւ խաղաղ ընտրությունների» արժեքը փաստող հետագա ատրիբուտներ: Քաղաքական 6 ուժերի ներկայությունն ԱԺ-ում դրանցից մեկն է: Իսկ եթե այդ ուժերը նաեւ խստորեն քննադատում են իշխանությանը, այդ քննադատությունը հեռարձակվում է արդեն «ազատ» հեռուստաեթերում, իշխանությունը դառնում է է՛լ ավելի ժողովրդավար, է՛լ ավելի հանդուրժող: Եվ այդ «որակներով» ընդամենը մի քանի ամիս հետո իշխանությունը կգնա նախագահական ընտրությունների: Այսինքն` իրականում ԱԺ գնալով ընդդիմադիր ուժերը ծառայում են ոչ թե ժողովրդին, ինչպես իրենք են ներկայացնում, այլ իշխանության «ժողովրդավարական կերպարի» կերտմանը: Այդ իմաստով` խորհրդարանական ուժերն արդեն դառնում են ոչ այնքան քաղաքական, որքան իշխանական համակարգի բաղկացուցիչներ: Ինչպիսին էր ու է՛ «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը, որքան էլ ՀԱԿ-ը նրան փորձում էր առանձնացնել իշխանությունից:
«168 ժամ»
