Առցանց «Առավոտի» ուղիղ եթերում բնապահպանական եւ քաղաքաշինական խնդիրների շուրջ բանավիճում են «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր Անահիտ Բախշյանը եւ ՀԱԿ անդամ Գուրգեն Եղիազարյանը:
– «Առավոտ» .Տիկին Բախշյան, Մաշտոցի պուրակի տաղավարներն ապամոնտաժելու մասին Սերժ Սարգսյանի հորդորը Դուք որակեցիք որպես քաղաքացիական հասարակության հաղթանակ: Նկատենք, սակայն, որ ՀՀ նախագահը որեւէ կերպ չհիշատակեց ոչ այդ նույն քաղաքացիական հասարակության պայքարը, ոչ կանաչ տարածքների ու հանրային շահի գերակայության հարցերը: Նա միայն նշեց, որ այդ տաղավարներն «այդքան էլ գեղեցիկ չեն»: Այս դեպքում ինչո՞ւմ եք տեսնում քաղաքացիական հասարակարգի հաղթանակը:
–Անահիտ Բախշյան. Ես շնորհավորել եմ քաղաքացիական հասարակությանը` տարած հաղթանակի առթիվ, նաեւ շնորհավորել եմ նախագահին` հենց նույն քաղաքացիական հասարակության հաղթանակի կապակցությամբ, բայց շարունակելով միտքս` նշել եմ, որ սա եկավ եւս մեկ անգամ հաստատելու, որ մենք իրավական պետություն չենք: Ուր մնաց կառավարության որոշումը, որի համար այդքան պայքարեց ժողովուրդը, եղան ցույցեր եւ այլն: Ի վերջո, ինչ եղավ քաղաքապետի խոսքը, այն բոլոր խոսքերը, որոնցով փորձ արվեց համոզելու, որ կառավարության որոշումը` կրպակատերերի սեփականության իրավունքի մասին, օրինական է:Այդ բոլորը հեչ եղավ: Պարզվեց, որ մի վայրկյանում կարող են այդ կրպակատերերին զրկել սեփականության իրավունքից, մյուս կողմից էլ այդպիսով հաճոյանան քաղաքացիական հասարակությանը: Ցավոք սրտի, նախագահի այդ քայլը ոչ իրավական պետության մասին ասաց, մենք ոչ մի կերպ չենք դառնում օրենքի երկիր:
– «Առավոտ». Պարոն Եղիազարյան, Դուք ինչպե՞ս եք գնահատում Սերժ Սարգսյանի այդ քայլը:
Կարդացեք նաև
– Գուրգեն Եղիազարյան. Ոչ մի զարմանալու բան չկա: Սերժ Սարգսյանն ամենասովորական բռնապետ է: Եվ, ինչպես հարիր է բռնապետության լիդերին, նա կասի` Տարոն ջան, կասի` ազիզ ջան, եսիմ ինչ ջան… ինչ որ կասի, դա կլինի վերջնական` ինչ օրենք, ինչ կառավարության որոշում: Սերժ Սարգսյանն էդպես մտահոգվեց էդ պուրակով, մեկից չեմ իմանում ինչու` այդքան ազնվացավ ու որոշեց, որ պետք է միջամտի` այդքան մեղմ: Բայց ես տեսել եմ ուրիշ Սերժ Սարգսյանի, ես տեսել եմ մայթերին ընկած իմ ընկերներին, ես տեսել եմ մարտի 1-ին զոհված էդ անմեղ տղաների դիակները..
–«Առավոտ». Մենք շեղվում ենք բնապահպանական թեմայից:
– Գուրգեն Եղիազարյան– Ես հենց գալիս եմ բնապահպանությանը: Եվ այդքան բանից հետո բազմակարծությունից ու հանդուրժողականությունից խոսող այդ մարդը որոշում է գալ եւ մեկ զարկով վերջ տալ այդ անօրինականությանը, որն այսքան ժամանակ այդ ազնվագույն երիտասարդները փորձում էին կանգնեցնել: Այս ամենը մեծ ֆարսի ուղղակի վերջն էր: Խնդիրն այն է, որ այս ամենն ուղղակի պատրաստված սցենարով ընթացավ, որպեսզի վերջին վայրկյանին ինքը լուծում տա եւ հանրությունն ընտրություններից մեկ օր առաջ տեսնի, թե ինչ ազնիվ նախագահի հետ ինքը գործ ունի: Ես դրանում սկսել եմ կասկածել դեռ մեկ ամիս առաջ: Եթե դա ծրագրված չլիներ, օլիգարխները հաշված րոպեների ընթացքում կկառուցեին այդ «բուծիկները» եւ մեջը կդնեին Զիլի` որը սկսվում է 5 հազար դոլարից: Եվ թող մեկնումեկը փորձեր դրա կողքով անցներ: Ինչու դա չարեցին, ուրեմն ինչ-որ բան նախապատրաստվում էր:
Իրականում այս բռնապետության պայմաններում ոչ ոք չի մտածում, թե որքան են մեր կանաչ տարածքները, կան այգիներ, թե չէ, կան հանգստի գոտիներ, թե չէ: Տեսեք, մեկ շաբաթ առաջ նա իր նախընտրական շրջագայության ժամանակ խոսում է, որ պետք է վերադարձվի Երեւանի դեմքը, եւ հենց այդ ժամանակ էլ ծրագրավորվեց այս ամենը, որ վերջում նա կգա կկանգնի այդտեղ եւ խնդրին այդ լուծումը կտա, որի իրավունքը նա չուներ:
– «Առավոտ». Կա նաեւ տեսակետ, որ ի վերջո կարեւորն այն էր, որ այդ տաղավարներն ապամոնտաժվեցին եւ պուրակը ազատագրվեց:
– Գուրգեն Եղիազարյան. Խնդիրը դրա մեջ չէ…
–Անահիտ Բախշյան. Ինձ համար դա էր կարեւոր, անկախ նրանից, որ դա ոչ իրավական պետությանը սազական բան էր, այնուամենայնիվ, կարեւորն այն է, որ դա կդառնա պուրակ եւ այդտեղ տաղավարներ չեն լինի:
–«Առավոտ»- Այս դեպքում ասվում է., որ Սերժ Սարգսյանի միջամտությունը իրավական հարթությունից դուրս է, բայց դրսեւորված քաղաքական կամքը դրական արդյունք տվեց: Ի՞նչ է պետք անել, որպեսզի մեր երկրում քաղաքական կամքն ու օրենքները ոչ թե միմյանց հակասեն, այլ լրացնեն:
–Անահիտ Բախշյան. Քաղաքական կամքը բարոյական կատեգորիա է, լավ է, որ այն լինի: Բայց քանի դեռ մենք կախված ենք անձի` նախագահի, կամ վարչապետի քաղաքական կամքից, մենք չենք ունենա օրենքի երկիր: Պիտի լինի մի համակարգ, որտեղ անկախ այս կամ այն պաշտոնյայի` քաղաքական կամք ունենալ-չունենալուց, այդ օրենքը իրականանա եւ բխի սահմանադրությունից:
– «Առավոտ». Պարոն Եղիազարյան, Դուք կասկածի տակ դրեցիք իշխանության` Երեւանի դեմքը վերադարձնելու իրական ցանկությունը: Այս առումով ինչպե՞ս եք գնահատում այն փաստը, որ ՀՀ կառավարությունն արդեն ձեռնամուխ է եղել Երեւանի կենտրոնում կառուցապատումն արգելող օրենքի նախագծի մշակմանը: Արդյոք դա քայլ առաջ չէ՞:
-Իհարկե, հիմա այդ օրենքը կընդունվի, շատ գեղեցիկ որոշումներ կկայացվեն, որովհետեւ Երեւանի կենտրոնում չկա մեկ սանտիմետր, որը վաճառված չէ: Այսօր եթե նրանք ունենային գոնե մեկ մետր` իհարկե, կվաճառեին: Չունեն` դրա համար էլ նման օրենք են ընդունում:
Բանավեճը վարեց` Արեւիկ ՍԱՀԱԿՅԱՆԸ
«Առավոտ» օրաթերթ
Նախագիծն իրականացվում է «Բաց հասարակության հիմնադրամներ-Հայաստան» ծրագրի շրջանակներում:
