Յուրքանչյուր ծնող ձգտում է իր փոքրիկի համար գնել գեղեցիկ և գունավոր խաղալիքներ: Սակայն երբեմն նրանք նույնիսկ զարմանում են, որ երեխան այդ խաղալիքներին ուշադրություն չի դարձում, այլ խաղում է մեծերի իրերի հետ: Ի՞նչ է խաղը երեխայի համար, ինչպե՞ս կարելի է բացատրել երեխաների ցուցաբերած ուշադրություը մեծերի իրերի նկատմամբ: Այս հարցի շուրջ փորձեցինք բացատրություններ ստանալ հոգեբան Անահիտ Զուռնաչյանից:
«Ծնողները պետք է ուշադրություն դարձնեն այն հանգամանքին, որ յուրաքանչյուր երեխայի համար հետաքրքիր են բոլոր այն իրերը, որոնք հետաքրքիր են նաև ծնողներին: Բնականաբար, ծնողները խաղալիքներով չեն խաղում, այդ պատճառով էլ երեխաները ևս մոտ 10-15 րոպե խաղալիքով խաղալուց հետո սկսում են հետաքրքվել հենց այն առարկաներով, որոնցով ծնողներն են հետաքրքրվում»,-ասում է նա:
Հոգեբանի խոսքով` երեխայի համար խաղալիք գնելիս պետք է առաջին հերթին հաշվի առնել նրա տարիքը: Մեկ տարեկան երեխային չեն հետաքրքրում տիկնիկների հավաքածուն, այլ նրանց համար պետք է գնել այնպիսի խաղալիքներ, որոնք ունեն տարբեր գույներ, հոտեր, կառուցվածքներ, լույսեր են արձակում, այսինքն հնարավորություն են տալիս երեխային պատկերացում կազմելու վերոնշյալ երևույթների մասին:
Երեխայի կյանքում խաղի դերակատարության և նշանակության մասին, խոսեցինք նաև մանկաբույժ Մարինե Նազարյանի հետ: Երեխայի կյանքում կարևորելով խաղի դերը՝ տիկին Նազարյանը ասում է.«Ընդհանրապես եթե երեխան շատ ժամանակ է տրամադրում ակտիվ խաղին, անընդհատ շարժման մեջ է, ապա դա խոսում է նրա առողջ լինելու մասին: Բացի այդ, փաստերը ցույց են տալիս, որ որքան երեխան փոքր ժամանակ շատ է խաղում, մեծ տարիքում, այնքան կենսուրախ է լինում»:
Խոսելով մի քանի երիտասարդ ծնողների հետ՝ պարզեցինք, որ երեխաները, բացի խաղից, մեծ հետաքրքրություն ունեն տարբեր մուլտֆիլմերի հանդեպ: Նրանք օրվա ընթացքում կարող են նույնիսկ ժամերով նստել հեռուստացույցի մոտ և դիտել հետաքրքիր մուլտֆիլմեր:
«Իմ փոքրիկը, եթե նայում է իր սիրելի մուլտֆիլմը, ապա ոչ մի բանով չենք կարող շեղել նրա ուշադրությունը, կարող է ժամերով խելոք նստել և նայել, իսկ ես այդ ընթացքում հասցնում եմ իմ բոլոր գործերը անել»,- մեզ հետ զրույցում ասում է 5-ամյա Սոնայի մայրիկը` տիկին Նունեն:
Սակայն մանկաբույժը ծնողներին խորհուրդ է տալիս, որ իրենց հեշտ լինելու համար չթողնեն, որ երեխաները տարվեն միայն մուլտֆիլմերի կամ մանկական տարբեր հաղորդաշարերի դիտումով:
«Ակտիվ խաղը և շարժումները նպաստում են երեխայի ֆիզիկական աճին: Երեխաների մկանները ամրանում են, բացի դրանից՝ շարժման մեջ գտնվելով՝ երեխան բարեկազմ է լինում, խաղը չի թողնում, որ երեխան գիրանա»,-ասում է տիկին Նազարյանը:
Իսկ հոգեբան Անահիտ Զուռնաչյանը ծնողներին խորհուրդ է տալիս, երեխաներին թողնել խաղալու փայտե խաղալիքներով, գնդակով, ավազով խաղալու համար նախատեսված տարբեր խաղալիքներով, որոնք նպաստում են երեխայի ստեղծագործական մտքի զարգացմանը:
Անի Գյոզալյան
