Ապրիլի 30-ին՝ Ջազի միջազգային օրվա առթիվ, մայրաքաղաքի «Կասկադ» համալիրին հարող հրապարակում կազմակերպվել էր ջազ- համերգ: Կասկադը մարդաշատ էր, ջազի սիրահարները եկել էին վայելելու այս երաժշտությունը:
«Ինձ միշտ թվում էր, թե Հայաստանում ես այն եզակիներից մեկն եմ, ով իր կյանքը առանց ջազի չի պատկերացնում, բայց այսօր հասկացա, որ ջազի սիրահարներ Հայաստանում էլ շատ կան», – ասում է 25-ամյա Ելանա Մնացականյանը:
Համերգին մասնակցում էին հայկական ջազի վարպետները, կային նաև երիտասարդ կատարողները: Համերգը բացեց էստրադային -սիմֆոնիկ նավագախումբը` կոմպոզիտոր Երվանդ Երզնկյանի ղեկավարությամբ: Նվագախմբի կատարմամբ հնչեցին այնպիսի ջազային գործեր, ինչպիսիք են ՛Արտուրո Սանդովալի Երեկոն Հավանայում», Ջակո Պաստորիուսի «Ծննդյան օրը» և այլն: Հանդես եկան նաև Լևոն Մալխասյանը և Վահան Հայրապետյանը, ինչպես նաև՛ «Imagine» ջազային խումբը:
Համերգը վարում էր կոմպոզիտոր Մարտին Վարդազարյանը, խոսելով ջազի մասին նա ասաց. «Ջազը մի ամբողջություն է՝ տարբեր երանագներով»:
Համերգին եկել էին հիմնականում երիտասարդներ, ովքեր ոչ միայն երաժշտությամբ տարված մեծ ուշադրությամբ ունկնդրում էին ջազը, այլև պարում էին:
«Ես շատ ուրախ եմ, որ Հայաստանում այսպիսի համերգներ էլ են կազմակերպվում, ինձ մի պահ Նյու Յորքում պատկերացրեցի իսկ ամենալավն այն է, որ մարդիկ ավելի ազատ են դաևձել, սկսել են շարժվել, պարել, չեն կաշկանդվում, ինչը մեծ առաջընթաց է կարծում եմ», – ասում է 19 –ամյա Ռուզաննան:
Համերգը շարունակվեց մինչև ուշ գիշեր, փակման խոսքում Մարտին Վարդազարյանն ասաց. «Այն, ինչ ունի սկիզբ, ունի նաև վերջ, կհանդիպենք հաջորդ տարի՝ նույն վայրում»:
Տիգրանուհի Թասլակյան
