Լուրջ կնճիռներ է հարուցում թերեւս միայն «Ժառանգությունը», որի ցուցակը «ծանրաբեռնված» է հհշածին «Ազատ դեմոկրատների» ներկայությամբ պայմանավորված «հիբրիդայնությամբ»։
Նման պայմաններում կարելի է կարծել, որ գործ ունենք մի ժամանակավոր ու անցողիկ միավորման հետ, որը պարզապես լավ շոու է բեմականացնում՝ հնարավորինս շատ քվե հավաքելու համար։
Իսկ ապագա խորհրդարանին մաս կազմելու պարագայում այն հավանաբար կպառակտվի երկու մասի, եթե, օրինակ, քվեարկության դրվի հայ-թուրքական արձանագրությունների ճակատագրի հարցը։
Հասկանալի է, որ նախկին հհշականները եւ Հայ Դատի գաղափարներն արտացոլող իր ելույթի համար ժամանակին հենց նրանց կողմից աշխատանքից ազատված Հայաստանի նախկին արտգործնախարարը գոնե ազգային հարցերում ընդհանուր ճանապարհ չեն կարող ունենալ։
Բայց արի ու տես, որ «Ժառանգությունը» ներկայումս այնպիսի դիմափոխություն է ապահովում իր «հյուրերի» համար, որ ոչ ոք այդպես էլ գլուխ չի հանում ինքնաբերաբար իր գլխում պտտվող թեւավոր արտահայտությունից՝ «ովքե՞ր եք դուք»։
Իսկապես, «ովքե՞ր են սրանք եւ ի՞նչ են ուզում» հարցը «Ժառանգության» պարագայում զուտ ներքաղաքական պատասխան չունի։ Իսկ արտաքինի առումով հայտնի է միայն աշխարհաքաղաքական «պատկանելության» փաստը։
Վարդան ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
«Հայոց աշխարհ»
