«Ես մարքսիստական ազատ ոհմակի ազատ գայլ եմ», հայտարարել է Մարքսիստական կուսակցության նախագահ Դավիթ Հակոբյանը:
«ՉԻ»- Անկեղծ ասած՝ պրն Հակոբյանի համեմատությունը փոքր-ինչ անարժանահավատ է հնչում: Ոչ թե ազատ լինելու «մոմենտով», այլ ոհմակի, որովհետեւ «ոհմակ» բառն ինքնին ենթադրում է մեկից ավելիւ առանձնյակների միավորում, ինչը մարքսիստների պարագայում այնքան էլ հավանական չէ: Ինչ վերաբերում է «ազատ գայլ» ինքնագնահատականին, ապա պրն Հակոբյանին խորհուրդ կտայինք զգույշ լինել: Հատկապես մարզերում բնակչության սոցիալական վիճակը ծանր է, մարդիկ օրվա հացի կարոտ են, պետությունն էլ, ինչպես հայտնի է, յուրաքանչյուր ոչնչացված գայլի համար հարյուր հազար դրամ է տալիս: Հանկարծ այնպես չստացվի, որ 41-րդ ընտրատարածքը մնա առանց ակնհայտորեն հաղթող թեկնածուի:
Չնայած՝ իրականում մեր մտահոգությունները երեւի անտեղի են: Նախ՝ հրն Հակոբյանն առանձնապես վնաս չի հասցնում գյուղատնտեսությանը, երկրորդ՝ որսորդական հրացանի գնդակը, որքանով տեղյակ ենք, չի կարող ծակել ազգի գաղափարական զրահը:
«Չորրորդ ինքնիշխանություն»
