Այսօր առավոտյան ժամը 10.00-ի սահմաններում Ազատանի բնակիչներից մեկը` Գևորգ Աբրահամյանը, բավականին մեծ չարչարանքով վնասազերծել է գյուղում հայտնված գայլին: Նա Որսորդների միության անդամ է, և պաշտոնապես որսորդական հրացան կրելու իրավունք ունի: Նրա պատմելով, գայլը հայտնվել է գյուղի նախավերջին տան մոտ,երկար ժամանակ պահակի պես կանգնել է`տնեցիներին չթույլատերլով ելումուտ անելու: Գևորգ Աբրահամյանը սկզբում կրակել է նրան, վիրավորել, սակայն գիշատիչը չի նահանջել , փախչել է դեպի դաշտերը: Որսորդը ձյունագնացով ընկել է նրա հետևից ու ոչնչացրել կենդանուն:
Եվ երբ Գևորգ Աբրահամյանը հետաքրքվել է, թե որտեղի՞ց պիտի ստանա կառավարության կողմից գայլ խփողներին հատկացվող 100 հազար դրամը, նրան բավականին բարդ ճանապարհ են մատնացույց արել: Պարզվում է, որ գիշատիչներին վնասազերծողը նախ պիտի նրա մորթին քերթի ու այն ձեռքը բռնած մայրաքաղաքի Պարույր Սևակ 7 հասցեն հասցնի, ընդ որում միայն չորեքշաբթի: «Էդ ի՞ նչ գումար են տալիս, միլիոննե՞ ր են տալիս, որ մարդը գումար ծախսի ու Երևան հասնի: Նախ վտանգավոր է մորթազերծելը, դա հիվանդության բույն է, միգուցե կենդանին կատաղած է, և հնարավոր է այն որսորդին փոխանցվի: Այսինքն էդ 100 հազարը պիտի տաս, որ բուժվես, բացի այդ ենթադրենք մարդը Ղափանում կան Քաջարանում է գայլին վնասազերծել, 500 կիլոմետր պիտի կտրի անցնի 100 հազար էլ ծախսի, որ Երևան հասնի՞:Ճիշտ չե՞ ն անի այդ գումարը համայնքներին փոխանցեն, այլապես տպավորություն է ստեղծվում, որ կառավարության որոշումը ձևական մի բան է», -ասում է Գևորգ Աբրահամյանը ` շեշտելով, որ ձմռանը գայլ խփելն այնքան էլ հեշտ բան չէ, տվյալ դեպքում որսորդը բացի հրացանից, ստիպված է եղել ձյունագնաց օգտագործել, իսկ գայլերը Ազատանում ակտիվացել են:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ