Ադրբեջանը խոջալեցիների` սեփական ձեռքերով իրականացրած սպանդն այսօր հաջողոթյամբ փաթեթավորում է որպես հայերի կողմից իրականացված Ցեղասպանություն և արդեն անցել է տարբեր երկրների կողմից այն ճանաչել տալու գործողություններին:
Ղարաբաղյան հակամարտության հետևանք հանդիսացող իր մի քանի հարյուր հազար փախստականների վերադարձման խնդիրը գրեթե հավասարեցրել է ԼՂ-ի կարգավիճակի հստակեցման հարցին, արդյունքում` առհասարակ օրակարգից դուրս մղելով հայ փախստականների վերադարձի, Ադրբեջանում հայկական ջարդերին միջազգայնորեն քաղաքական գնահատական տալու խնդիրը:
Հիմա էլ առանց քաշվելու պաշտոնապես հրապարակավ հաստատում են, որ Իսրայելից գնած մոտ 1,5 մլրդ դոլարի սպառազինությունն ուղղված է Հայաստանի դեմ: Մինչդեռ ընդամենը շաբաթներ առաջ է Ադրբեջանի նախագահը Սոչիում ստորագրել հերթական փաստաթուղթը` պարտավորվելով հրաժարվել ԼՂ հարցը ռազմական ուղով լուծելուց:
Այս ամենը տեղի է ունենում հայկական կողմի գրեթե բացարձականգործության ֆոնին: Ձեռնարկվող ակնհայտ քարոզչական քայլերինՀայաստանը գրեթե ոչնչով չի հակադարձում: Պաշտոնական Երևանըշարունակում է խուլ ու համրի իր քաղաքականությունը, և դա արդեն իսկհանգեցնում է մի իրողության, երբ կորսվում են իրավիճակի ու կարծիքիձևավորման վրա ազդելու հնարավորությունները:
Կարդացեք նաև
«Երկիր»