Այսօր «Բանակն իրականում» նախաձեռնությունը «Մի դակիր, որ չդակվես», «Ոչ բռնություններին եւ սպանություններին բանակում», «Ինքնասպանությունների անարդարադատություն» եւ այլ բովանդակության պաստառներով կառավարության շենքի մոտից երթ էր կազմակերպել մինչեւ ՀՀ նախագահի նստավայր:
Նրանք նաեւ բանակում զինվորների ֆիզիկական եւ հոգեկան բռնությունների մասին թռուցիկներ էին փորձում բաժանել անցորդներին, սակայն վերջիններս հիմնականում չէին վերցնում: Ակտիվիստները դրանից չէին հիասթափվում` ասելով, որ «հայի խասիաթ է՝ մինչեւ իրենց դուռը չի չոքում, չեն խառնվում»:
Նախաձեռնության ակտիվիստները վստահեցնում էին, որ բանակում սպանությունները կոծկվում են, ներկայացվում են որպես ինքնասպանություն, իսկ դատավորներն արդարացի քննության փոխարեն ծառայում են որպես նոտար` միայն կնիք դնելով վերեւների հրահանգի տակ:
Կարդացեք նաև
![««Նախկին» անարդար համակարգին հաջորդող «աննախադեպ» համակարգը մնաց նույնքան անարդար. ԶՈՒ Լեյտենանտ Արտակ Նազարյանի մահվան [չ]բացահայտումը՝ 14 տարի անց»](https://www.aravot.am/wp-content/uploads/2024/01/Artak-Nazaryan-437x275.jpg "««Նախկին» անարդար համակարգին հաջորդող «աննախադեպ» համակարգը մնաց նույնքան անարդար. ԶՈՒ Լեյտենանտ Արտակ Նազարյանի մահվան [չ]բացահայտումը՝ 14 տարի անց»")
Բանակում զոհված լեյտենանտ Արտակ Նազարյանի մայրը` Հասմիկ Հովհաննիսյանը, Aravot.am-ի հետ զրույցում նշեց, որ այս երթով ուզում են Արտակի գործը Իջեւանից բերել Երեւան. «Մենք մի կերպ դատը բերում ենք Երեւան, իրենք կրկին տեղափոխում են Իջեւան, նպատակը միակն է` կոծկել սպանությունը: Սա պատվեր է վերեւից»: Նախագահի վերահսկողական ծառայության պետ Հովհաննես Հովսեփյանը մոտ 1 ամիս առաջ ընդունել ու լսել է նրան. «Ասեց՝ տիկին, ինձ 2 օր ժամանակ տվեք: Անցել է 1 ամիս` ոչ մի արձագանք չեղավ: Գործում հստակ երեւում է, որ որդուս սպանել են, իսկ իրենք խուլ են, մունջ են»:
«Բանակն իրականում» խմբի ակտիվիստ Ծովինար Նազարյանի դիտարկմամբ` «Անիմաստ է որեւէ բան ակնկալել դատավորներից, որովհետեւ մեր միջնորդություններն անընդհատ մերժվում են, դատավորը հարում է դատախազին: Այսինքն, հասկանալի է դառնում, որ պետք է ակնկալիքներ ունենալ ոչ թե նրանցից, այլ նրանց ղեկավարից` ՀՀ նախագահից: Արտակ Նազարյանի գործի հետ կապված պահանջում ենք, որ այն բերեն Երեւան, որովհետեւ Իջեւանում ակնհայտորեն ծածկադմփոց է արվում»:
Մեր հարցին, ո՞րն է երաշխիքը, որ Երեւանում դատավարությունն արդար կանցնի, Ծովինար Նազարյանը պատասխանեց. «Այն դատավորն իրեն լրիվ խայտառակել է, ուզում ենք փոխվի դատավորը: Բացի այդ, Երեւանում հանրության ճնշումը մեծ է, եւ նրանց վրա կազդի այդ ճնշումը»:
Այսօր Սովետական բանակի օրն է, եւ նախաձեռնության անդամները նշեցին, որ անկախ օրերից, ձեռքը միշտ պետք է զարկերակի վրա պահենք. «Մենք այս պահին զրուցում ենք եւ չգիտենք, գուցե ՊՆ-ն հերթական հաղորդագրությունն է տարածում` հերթական զոհի մասին»:
Ակտիվիստներն անդրադարձան նաեւ թոքաբորբից մահացած զինվորի վերջին դեպքին. «Պրոֆեսիոնալների հետ խոսելով հասկացանք, որ շատ բարդ ընթացակարգ է նախատեսված` զինվորին հիվանդանոց հասցնելու համար: ԼՂՀ պաշտպանության բանակի ղեկավարությունը պետք է հաստատի, որպեսզի զինվորին տեղափոխեն Երեւանի հոսպիտալ, իսկ մինչեւ այդպիսի թույլտվությունը ստանում են` մարդը մահանում է»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
